ubrać się
-
założyć na siebie ubranie lub okrycie
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań -
synonimy: oblec się
odziać się
przyoblec się
przyodziać się
antonimy: rozdziać się
rozebrać się
-
- ubrać się na biało, na czarno, na czerwono
- ubrać się w dres, w garnitur, w koszulkę, w mundur, w strój, w sukienkę
- ubrać się ciepło, elegancko, ładnie, odpowiednio, odświętnie, starannie, stosownie
-
Na uroczystość kapitulacji Grant specjalnie ubrał się w pożyczony mundur szeregowca, tylko na naramiennikach miał generalskie dystynkcje.
źródło: KWSJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999
Niebezpieczeństwa nie ma, jeżeli jest to wizyta jednorazowa, gorzej, gdy bez porady pani Kasi nie potrafimy ubrać się na przyjęcie imieninowe kuzynki mamy.
źródło: KWSJP: prasa, 2000
A na razie marzysz, żeby się nareszcie ubrać. I to ciepło!
źródło: KWSJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ubiorę się
ubierzemy się
2 os. ubierzesz się
ubierzecie się
3 os. ubierze się
ubiorą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ubrałem się
+(e)m się ubrał
ubrałam się
+(e)m się ubrała
ubrałom się
+(e)m się ubrało
ubraliśmy się
+(e)śmy się ubrali
ubrałyśmy się
+(e)śmy się ubrały
2 os. ubrałeś się
+(e)ś się ubrał
ubrałaś się
+(e)ś się ubrała
ubrałoś się
+(e)ś się ubrało
ubraliście się
+(e)ście się ubrali
ubrałyście się
+(e)ście się ubrały
3 os. ubrał się
ubrała się
ubrało się
ubrali się
ubrały się
bezosobnik: ubrano się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ubierzmy się
2 os. ubierz się
ubierzcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ubrałbym się
bym się ubrał
ubrałabym się
bym się ubrała
ubrałobym się
bym się ubrało
ubralibyśmy się
byśmy się ubrali
ubrałybyśmy się
byśmy się ubrały
2 os. ubrałbyś się
byś się ubrał
ubrałabyś się
byś się ubrała
ubrałobyś się
byś się ubrało
ubralibyście się
byście się ubrali
ubrałybyście się
byście się ubrały
3 os. ubrałby się
by się ubrał
ubrałaby się
by się ubrała
ubrałoby się
by się ubrało
ubraliby się
by się ubrali
ubrałyby się
by się ubrały
bezosobnik: ubrano by się
bezokolicznik: ubrać się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: ubrawszy się
gerundium: ubranie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ubranie się
ubrania się
D. ubrania się
ubrań się
C. ubraniu się
ubraniom się
B. ubranie się
ubrania się
N. ubraniem się
ubraniami się
Ms. ubraniu się
ubraniach się
W. ubranie się
ubrania się
odpowiednik aspektowy: ubierać się
-
Rzosobowy + ubrać się + (w CO | na CO) -