-
2.
umieścić coś na sobie lub na kimś -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie -
synonimy: zawdziać
-
- włożyć buty, kapelusz, płaszcz, szlafrok; binokle, okulary; maskę, obrączkę, perły
- włożyć na głowę, na nogi, na palec; na gołe ciało
- włożyć i zdjąć
-
Włożył wysokie buty i postukiwał obcasami, aby noga weszła dokładnie.
źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Brzezina i inne opowiadania. Kochankowie, 2006
Mój niedoszły teść włożył okulary i zaczął czytać wypracowanie.
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
Posadzono Krywkę na łóżku, wspierając go poduszkami. Babka włożyła mu piękną koszulę.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959
Z gazety zrobił trójkątną czapeczkę, którą włożył Karolowi na głowę.
źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008
[...] miała na sobie niebieski sweter, włożony na gołe ciało, i wytarte dżinsy.
źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Dziewczyna z Ipanemy, 2003
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. włożę
włożymy
2 os. włożysz
włożycie
3 os. włoży
włożą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. włożyłem
+(e)m włożył
włożyłam
+(e)m włożyła
włożyłom
+(e)m włożyło
włożyliśmy
+(e)śmy włożyli
włożyłyśmy
+(e)śmy włożyły
2 os. włożyłeś
+(e)ś włożył
włożyłaś
+(e)ś włożyła
włożyłoś
+(e)ś włożyło
włożyliście
+(e)ście włożyli
włożyłyście
+(e)ście włożyły
3 os. włożył
włożyła
włożyło
włożyli
włożyły
bezosobnik: włożono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. włóżmy
2 os. włóż
włóżcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. włożyłbym
bym włożył
włożyłabym
bym włożyła
włożyłobym
bym włożyło
włożylibyśmy
byśmy włożyli
włożyłybyśmy
byśmy włożyły
2 os. włożyłbyś
byś włożył
włożyłabyś
byś włożyła
włożyłobyś
byś włożyło
włożylibyście
byście włożyli
włożyłybyście
byście włożyły
3 os. włożyłby
by włożył
włożyłaby
by włożyła
włożyłoby
by włożyło
włożyliby
by włożyli
włożyłyby
by włożyły
bezosobnik: włożono by
bezokolicznik: włożyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: włożywszy
gerundium: włożenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. włożenie
włożenia
D. włożenia
włożeń
C. włożeniu
włożeniom
B. włożenie
włożenia
N. włożeniem
włożeniami
Ms. włożeniu
włożeniach
W. włożenie
włożenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: włożony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. włożony
włożony
włożony
włożone
włożona
D. włożonego
włożonego
włożonego
włożonego
włożonej
C. włożonemu
włożonemu
włożonemu
włożonemu
włożonej
B. włożonego
włożonego
włożony
włożone
włożoną
N. włożonym
włożonym
włożonym
włożonym
włożoną
Ms. włożonym
włożonym
włożonym
włożonym
włożonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. włożeni
włożeni
włożone
włożone
D. włożonych
włożonych
włożonych
włożonych
C. włożonym
włożonym
włożonym
włożonym
B. włożonych
włożonych
włożonych
włożone
N. włożonymi
włożonymi
włożonymi
włożonymi
Ms. włożonych
włożonych
włożonych
włożonych
odpowiednik aspektowy: wkładać
-
Rzosobowy + włożyć + (KOMU) + CO + (na CO) -
Zob. łożyć