wstąpić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

książk. wejść do wnętrza określonego pomieszczenia lub do środka wyznaczonego jakimiś granicami obszaru

ATEMATYCZNY

[...] postawił rower przy werandzie sklepu baptysty, a sam wstąpił w mroczne, pachnące mąką, landrynkami i naftą wnętrze.

źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959

Rozwój to zdradliwa rzeka, o czym przekona się każdy, kto wstąpi w jej nurt.

źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Szachinszach, 2005

Wstąpiwszy do wnętrza kościoła, boleśnie mi się zrobiło na widok próżni, wiejącej z gmachu.

źródło: NKJP: Adam Bloch: Przypadkowa relacja z Pruszcza, Tygodnik Tucholski, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wstąpiłem +(e)m wstąpił	wstąpiłam +(e)m wstąpiła	wstąpiłom +(e)m wstąpiło	wstąpiliśmy +(e)śmy wstąpili	wstąpiłyśmy +(e)śmy wstąpiły
2 os.	wstąpiłeś +(e)ś wstąpił	wstąpiłaś +(e)ś wstąpiła	wstąpiłoś +(e)ś wstąpiło	wstąpiliście +(e)ście wstąpili	wstąpiłyście +(e)ście wstąpiły
3 os.	wstąpił	wstąpiła	wstąpiło	wstąpili	wstąpiły

bezosobnik: wstąpiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wstąpmy
2 os.	wstąp	wstąpcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wstąpiłbym bym wstąpił	wstąpiłabym bym wstąpiła	wstąpiłobym bym wstąpiło	wstąpilibyśmy byśmy wstąpili	wstąpiłybyśmy byśmy wstąpiły
2 os.	wstąpiłbyś byś wstąpił	wstąpiłabyś byś wstąpiła	wstąpiłobyś byś wstąpiło	wstąpilibyście byście wstąpili	wstąpiłybyście byście wstąpiły
3 os.	wstąpiłby by wstąpił	wstąpiłaby by wstąpiła	wstąpiłoby by wstąpiło	wstąpiliby by wstąpili	wstąpiłyby by wstąpiły

bezosobnik: wstąpiono by

bezokolicznik: wstąpić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wstąpiwszy

gerundium: wstąpienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wstępować

Rz_osobowy

+

wstąpić

+

DOKĄD

Czasownik z prefiksem w- od psł. *stǫpiti.
Zob. stąpać