kolacja - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

posiłek - rzeczy przygotowane do zjedzenia, jedzony wieczorem

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy

	synonimy:	odwieczerz wieczerza
	hiperonimy:	posiłek

gorąca; obfita, skromna; pyszna, smaczna; wystawna kolacja
kolacja dla dzieci; dla bezdomnych, dla ubogich; dla dwojga; dla iluś osób; dla przyjaciół, dla rodziny
obiad i kolacja; śniadania i kolacje
resztki kolacji
resztki z kolacji
rachunek za kolację
gotować, przygotować/przygotowywać, przyrządzić, robić, szykować, zrobić; podać; zamówić; jadać, jeść, spożywać, zjeść; fundować komuś kolację
poczęstować, podejmować kogoś kolacją
płacić, zapłacić za kolację

	Muszę przyznać, że dawno nie jadłem tak smacznej kolacji. źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
	Przystupa wstawała po piątej, szykowała śniadanie, odprowadzała Brygidkę do przedszkola, wracała sprzątać, szła odebrać dziewczynkę, gotowała obiad, podawała do stołu, wstawiała i wyładowywała pranie, prasowała, serwowała kolację, odmawiała z Brygidką paciorek i siedziała na brzeżku łóżka, czekając, aż dziecko zaśnie. źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Przystupa, 2007
	Zajęty księgami i pisaniem nie zwracałem szczególnej uwagi na to, co się wokół mnie dzieje. Prowadziłem życie regularne, obiady jadałem w stołówce Instytutu, śniadania zaś i kolacje przyrządzała mi pani Melania. źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
	Założyli się, kto pierwszy dojedzie do hotelu „Kasprowy”, a ściśle, do baru nocnego; przegrany miał płacić za kolację. źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 1997
	Psy [...] zajęły się resztkami kolacji. Wyjadły szynkę, wzgardziwszy pomidorami oraz sałatą. źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

łac. collātiō 'zestawienie, zebranie, zbiór'

Rozwój znaczeniowy był następujący: 'zebranie, zgromadzenie' > 'biesiada, uczta' > 'wspólny posiłek wieczorny, wieczerza'.