-
1.b
taki, który występuje wieczór i dla wieczoru jest charakterystyczny -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Niebo i wszechświat
słońce i księżyc, pory dnia -
antonimy: poranny
-
- wieczorny chłód; mrok, powiew, wiatr, zmierzch; wieczorna cisza; burza, mgła, rosa, zorza; wieczorne niebo, powietrze, słońce, światło
-
Wieczorna zorza rozpraszała się powoli w grubych szybach okien wystawowych, mieszała się ze światłami latarń i reklam, włączały się jak za dotknięciem ręki czarodzieja w teatrze kukiełkowym.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Fausta, 2010
Ciepłe, przesycone zapachem maciejki wieczorne powietrze wsypało się gwałtownie do pokoju.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959
Czatowanie trwało od świtu do wieczornego mroku i z podziwem odkrywałem hart charakteru mych Indian: ich nieludzką wprost cierpliwość.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Biały Jaguar, 1980
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wieczorny
wieczorny
wieczorny
wieczorne
wieczorna
D. wieczornego
wieczornego
wieczornego
wieczornego
wieczornej
C. wieczornemu
wieczornemu
wieczornemu
wieczornemu
wieczornej
B. wieczornego
wieczornego
wieczorny
wieczorne
wieczorną
N. wieczornym
wieczornym
wieczornym
wieczornym
wieczorną
Ms. wieczornym
wieczornym
wieczornym
wieczornym
wieczornej
W. wieczorny
wieczorny
wieczorny
wieczorne
wieczorna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wieczorni
wieczorni
wieczorne
wieczorne
D. wieczornych
wieczornych
wieczornych
wieczornych
C. wieczornym
wieczornym
wieczornym
wieczornym
B. wieczornych
wieczornych
wieczornych
wieczorne
N. wieczornymi
wieczornymi
wieczornymi
wieczornymi
Ms. wieczornych
wieczornych
wieczornych
wieczornych
W. wieczorni
wieczorni
wieczorne
wieczorne
-
+ wieczorny + szyk: neutralny -