-
1.e
taki, który jest kimś albo jest aktywny wieczorem -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Niebo i wszechświat
słońce i księżyc, pory dnia -
- wieczorny gość
-
Siedzieli oboje w kuchni. Mimo wieczornych gości panował porządek, bo Betty z Markiem, jak to oni, posprzątali.
źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008
Widział, jak ludzie opuszczali na wozach wieś i znikali za ścianą lasu. Widział pojedynczych, wieczornych rabusiów, podobnych z daleka do wilkołaków.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wieczorny
wieczorny
wieczorny
wieczorne
wieczorna
D. wieczornego
wieczornego
wieczornego
wieczornego
wieczornej
C. wieczornemu
wieczornemu
wieczornemu
wieczornemu
wieczornej
B. wieczornego
wieczornego
wieczorny
wieczorne
wieczorną
N. wieczornym
wieczornym
wieczornym
wieczornym
wieczorną
Ms. wieczornym
wieczornym
wieczornym
wieczornym
wieczornej
W. wieczorny
wieczorny
wieczorny
wieczorne
wieczorna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wieczorni
wieczorni
wieczorne
wieczorne
D. wieczornych
wieczornych
wieczornych
wieczornych
C. wieczornym
wieczornym
wieczornym
wieczornym
B. wieczornych
wieczornych
wieczornych
wieczorne
N. wieczornymi
wieczornymi
wieczornymi
wieczornymi
Ms. wieczornych
wieczornych
wieczornych
wieczornych
W. wieczorni
wieczorni
wieczorne
wieczorne
-
+ wieczorny + szyk: neutralny -