-
1.b
przyprawa otrzymywana z suszonych owoców pieprzu -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
przyprawy, smaki -
- ziarnisty, mielony; biały, czarny, zielony pieprz
- paczuszka; ziarenko, ziarna pieprzu
- młynek do pieprzu
- pojemniczek na pieprz
- rosół, stek, śledź, wódka z pieprzem
- dodawać; utłuc pieprz
- doprawić, przyprawić coś; natrzeć, oprószyć coś pieprzem
- obtaczać coś w pieprzu
- suchy jak pieprz
-
Solniczce towarzyszył tej samej wielkości pojemniczek na pieprz, tworzący z nią razem mini zestaw za jedyne 1,50 zł.
źródło: NKJP: A.Fidrysiak: Bazar: Palemki na wietrze, Tygodnik Ciechanowski, 2002-03-18
Dodajemy sól i pieprz, dolewamy trochę zimnej wody, tyle aby farsz był nieco rzadszy od mięsa mielonego na kotlety.
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Pejzaż - Wieprzowina inaczej, Dziennik Polski, 2001-09-15
W moździerzu utłuc pieprz, suszoną miętę oraz orzechy włoskie i zmieszać z miodem.
źródło: NKJP: Tadeusz Olszański: Kącik konesera, Kuchnia nr 1, 1999
Dodał listek laurowy, suszony grzybek, ziarna pieprzu oraz dwa ząbki czosnku.
źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008
Porcje kurczaka natrzeć czosnkiem, oprószyć pieprzem i skropić sokiem z cytryny.
źródło: NKJP: Teresa Miazgowska: Specjały, Kuchnia nr 12, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pieprz
pieprze
D. pieprzu
pieprzów
C. pieprzowi
pieprzom
B. pieprz
pieprze
N. pieprzem
pieprzami
Ms. pieprzu
pieprzach
W. pieprzu
pieprze
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *pьpьrь
z łac. piper
Regularny polski kontynuant formy prasłowiańskiej stanowi st.pol. pierz z *ppierz; współczesna postać pieprz powstała przez uogólnienie tematu do form innych przypadków fleksyjnych