trening - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

systematyczne, specjalnie dobrane ćwiczenia, które wykonuje się po to, żeby zdobyć umiejętności w jakiejś dziedzinie, innej niż sportowa

[treniŋk] lub [trenink]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

pozaszkolne formy nauczania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

trening intelektualny, mentalny, psychologiczny, umysłowy; relaksacyjny; interpersonalny
trening asertywności, empatii; koncentracji, pamięci, umysłu; szybkiego czytania

	Teatr Ognia Skorpion powstał w Sandomierzu trzy lata temu. Pierwszy rok działalności wypełniły przygotowania, treningi i próby. źródło: NKJP: Małgorzata Płaza: Teatr mroku i ognia, Echo Dnia, 2006-06-09
	Kurs wyjazdowy - zarządzanie jakością plus treningi z psychologiem - trwał od 25 do 27 maja i na koniec każdy z uczestników dostał certyfikat. źródło: NKJP: Magdalena Brzezińska: Kasa płynie bezrobotnie, Echo Dnia, 2006-06-30
	Mnóstwo osób nie pamięta numeru rejestracyjnego swojego auta. Ale są też tacy, którzy na długo i bez żadnego treningu zapamiętują kombinację kilkudziesięciu przypadkowych cyfr. źródło: NKJP: Artur Włodarski: Tajemnice mózgu, Gazeta Wyborcza, 1996-08-16
	Sądzę, że jest to sformułowanie trudne do zrozumienia i zapamiętania nie tylko dla przeciętnego człowieka, ale nawet i dla tych, którzy podejmują specjalne treningi doskonalenia pamięci. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 30.08.1996
	Treningi koncentracji i pamięci sprawiają, że łatwiej jest przyswajać sobie wiedzę. Potwierdzają to zarówno uczniowie, jak i rodzice obserwujący postępy swoich pociech w szkole. źródło: NKJP: Ewa Halewska: Pamięć trenowana, Nowiny Raciborskie, 2002-05-22

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	+	trening	+	(CZEGO)
	+	trening	+	(JAKI)

ang. training