tytoń

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1.b do palenia

  • Definicja

    1.b

    odpowiednio spreparowane liście tytoniu - rośliny, używane do palenia w fajkach i do żucia oraz do wyrobu papierosów, cygar
  • Kwalifikacja tematyczna

    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    używki

  • Relacje znaczeniowe
    hiperonimy:  używka
  • Połączenia
    • paczkowany; sprasowany tytoń; tytoń cygarowy, fajkowy, papierosowy
    • palacze; pudełko, woreczek tytoniu
    • pudełko na tytoń
    • fajka, tutki z tytoniem
    • palce, zęby żółte od tytoniu
    • palić; żuć tytoń; palenie tytoniu
    • nabić fajkę tytoniem
  • Cytaty

    To prostaki, kulisi, przygłupy. A do tego żują tytoń, nie potrafią się zachować przy stole, jedzą rękami.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002

    Skradł z niego 430 paczek papierosów różnych marek oraz paczkowany tytoń, zapalniczki, a także środki przeciwbólowe o łącznej wartości 2500 złotych.

    źródło: NKJP: ST: Włamanie w Sadkach, Nakielski Czas, 2006-02-01

    Potem, gdy przyjrzałem się z bliska, zobaczyłem, że palce i zęby ma żółte od tytoniu.

    źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Sanatorium, 2005

    U palaczy tytoniu obserwuje się wyższe wskaźniki zapadalności na te choroby, w tym na zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, przewlekły nieżyt oskrzeli i rozedmę płuc.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 27.10.1994

    Cztery lata temu Polacy nabyli 92 mld sztuk tutek z tytoniem, w tym roku kupią o 14 mld mniej.

    źródło: NKJP: Magazyn - Kontrabanda, Dziennik Polski, 2000-09-22
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. tytoń
    		 tytonie
    D. tytoniu
    		 tytoni
    rzadziej tytoniów
    C. tytoniowi
    		 tytoniom
    B. tytoń
    		 tytonie
    N. tytoniem
    		 tytoniami
    Ms. tytoniu
    		 tytoniach
    W. tytoniu
    		 tytonie
  • Pochodzenie

    ros. tjutjún 'lichy gatunek tytoniu'

    Zapożyczenie z języków tureckich, np. tur., tat. tütün. W pol. dawniej też tytuń, tutuń, tiutuń, tiutiun (Bor.).