-
3.
będąc w ruchu, gwałtownie zetknąć się z czymś, powodując uszkodzenie tego czegoś lub siebie samego -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
ruch i spoczynek
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
przyczyny, objawy i skutki chorób -
- uderzyć o brzeg, o burtę, o ścianę, o drzewo
- uderzyć w ścianę, w drzewo
-
- Był polskiego pochodzenia - zdążył odpowiedzieć, zanim Towarzysz Mauser wykopał spod niego butelkę po winie. Uderzyła w ścianę, roztrzaskując się na wiele części tuż pod portretami zaskoczonych hukiem przywódców narodu.
źródło: NKJP: Zdzisław Smektała: Chcica..., 2006
Nadkomisarz chwycił go za ramiona i z całej siły popchnął. Traszka uderzył o reling i krzyknął.
źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
Pocisk przebił przednią szybę, uderzył w lusterko i wyleciał rozbijając tylną szybę auta.
źródło: NKJP: Życie z wyrokiem Adwokat - wróg, Gazeta Poznańska, 2002-05-29
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uderzę
uderzymy
2 os. uderzysz
uderzycie
3 os. uderzy
uderzą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. uderzyłem
+(e)m uderzył
uderzyłam
+(e)m uderzyła
uderzyłom
+(e)m uderzyło
uderzyliśmy
+(e)śmy uderzyli
uderzyłyśmy
+(e)śmy uderzyły
2 os. uderzyłeś
+(e)ś uderzył
uderzyłaś
+(e)ś uderzyła
uderzyłoś
+(e)ś uderzyło
uderzyliście
+(e)ście uderzyli
uderzyłyście
+(e)ście uderzyły
3 os. uderzył
uderzyła
uderzyło
uderzyli
uderzyły
bezosobnik: uderzono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uderzmy
2 os. uderz
uderzcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. uderzyłbym
bym uderzył
uderzyłabym
bym uderzyła
uderzyłobym
bym uderzyło
uderzylibyśmy
byśmy uderzyli
uderzyłybyśmy
byśmy uderzyły
2 os. uderzyłbyś
byś uderzył
uderzyłabyś
byś uderzyła
uderzyłobyś
byś uderzyło
uderzylibyście
byście uderzyli
uderzyłybyście
byście uderzyły
3 os. uderzyłby
by uderzył
uderzyłaby
by uderzyła
uderzyłoby
by uderzyło
uderzyliby
by uderzyli
uderzyłyby
by uderzyły
bezosobnik: uderzono by
bezokolicznik: uderzyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy
gerundium: uderzenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. uderzenie
uderzenia
D. uderzenia
uderzeń
C. uderzeniu
uderzeniom
B. uderzenie
uderzenia
N. uderzeniem
uderzeniami
Ms. uderzeniu
uderzeniach
W. uderzenie
uderzenia
odpowiednik aspektowy: uderzać
-
+ uderzyć + w CO | o CO -
psł. *udъriti 'uderzyć'
Z przedrostkiem *u-od psł. czasownika *dъriti (z nieregularnym rozwojem e < ъ [w pozycji słabej])
-
+ uderzyć + w CO | o CO