uderzyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

10. piłkę

  • 10.

    sport.  częścią ciała lub sprzętem używanym w danej grze sportowej zadziałać na piłkę (lub krążek) tak, że zaczyna się ona poruszać w określonym kierunku
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Sport

    czynności związane ze sportem

    • uderzyć krążek, piłkę
    • uderzyć głową, nogą; kijem, rakietą
    • uderzyć na aut
    • uderzyć w stronę bramki
    • uderzyć z woleja
  • 22-letni napastnik przebiegł kilkanaście metrów. Gdy minął linię środkową, zamiast podawać na prawą stronę, zdecydował się na strzał z 40 metrów. Precyzyjnie uderzona piłka [...] wpadła do siatki.

    źródło: NKJP: Gazeta Wyborcza, 1996-10-05

    Był siłą napędową janikowian. Motywował kolegów do większego wysiłku. Był też częstym wykonawcą stałych fragmentów gry. Potrafił również celnie uderzyć piłkę głową.

    źródło: NKJP: Lider w rundzie jesiennej: Marcin Dettlaff, Gazeta Pomorska, 2009-12-15

    Na technikę w squashu składa się umiejętność przyjmowania optymalnych pozycji do odbicia piłki, umiejętność poruszania się (biegania po korcie) oraz poprawne uderzenie piłki rakietą [...].

    źródło: NKJP: Szukaj pomocy trenera, Polska Głos Wielkopolski, 2005-02-07

    [...] mocno uderzył krążek w stronę bramki, a Rafał [...] w niecodziennych okolicznościach wpakował go do siatki.

    źródło: NKJP: Każdy sobie rzepkę skrobie..., Trybuna Śląska, 2001-12-03

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uderzę
    uderzymy
    2 os. uderzysz
    uderzycie
    3 os. uderzy
    uderzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uderzyłem
    +(e)m uderzył
    uderzyłam
    +(e)m uderzyła
    uderzyłom
    +(e)m uderzyło
    uderzyliśmy
    +(e)śmy uderzyli
    uderzyłyśmy
    +(e)śmy uderzyły
    2 os. uderzyłeś
    +(e)ś uderzył
    uderzyłaś
    +(e)ś uderzyła
    uderzyłoś
    +(e)ś uderzyło
    uderzyliście
    +(e)ście uderzyli
    uderzyłyście
    +(e)ście uderzyły
    3 os. uderzył
    uderzyła
    uderzyło
    uderzyli
    uderzyły

    bezosobnik: uderzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uderzmy
    2 os. uderz
    uderzcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uderzyłbym
    bym uderzył
    uderzyłabym
    bym uderzyła
    uderzyłobym
    bym uderzyło
    uderzylibyśmy
    byśmy uderzyli
    uderzyłybyśmy
    byśmy uderzyły
    2 os. uderzyłbyś
    byś uderzył
    uderzyłabyś
    byś uderzyła
    uderzyłobyś
    byś uderzyło
    uderzylibyście
    byście uderzyli
    uderzyłybyście
    byście uderzyły
    3 os. uderzyłby
    by uderzył
    uderzyłaby
    by uderzyła
    uderzyłoby
    by uderzyło
    uderzyliby
    by uderzyli
    uderzyłyby
    by uderzyły

    bezosobnik: uderzono by

    bezokolicznik: uderzyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

    gerundium: uderzenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: uderzony

    odpowiednik aspektowy: uderzać

  • bez ograniczeń + uderzyć +
    CO + (CZYM) + (DOKĄD)
  • psł. *udъriti 'uderzyć'

    Z przedrostkiem *u-od psł. czasownika *dъriti (z nieregularnym rozwojem e < ъ [w pozycji słabej])