Jak korzystać ze słownika?

uderzyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

11. o zegarze

  • Definicja

    11.

    wydać dźwięk lub dźwięki sygnalizujące coś
  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

  • Cytaty

    Gdy zegar uderzył kolejny raz, Grzegorz wręczył Ani pierścionek i patrząc jej głęboko w oczy, poprosił o rękę.

    źródło: NKJP: Małżeństwo z komputera, Express Ilustrowany, 2002-11-22

    Drgnęła, kiedy zegar w przedpokoju uderzył trzy razy.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Widma w mieście Breslau, 2005

    Gdy uderzył dzwon żałobny, lokatorki w bieliźnie biegły do okien i zachęcały panów z orszaku, by po oddaniu ostatniej posługi zmarłemu pomyśleli o rzeczach bardziej ziemskich.

    źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Intymne życie niegdysiejszej Warszawy, 2008

    Na kościele Świętego Piotra uderzyły dzwony nieszporne, natychmiast odpowiedziały im inne i przez pewien czas muzyka
    dzwonów wypełniała Wieczne Miasto, wstrząsając powietrzem.

    źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953

    Kiedy zbliżyli się do kościoła, uderzył właśnie dzwon.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uderzę
    		 uderzymy
    2 os. uderzysz
    		 uderzycie
    3 os. uderzy
    		 uderzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uderzyłem
    +(e)m uderzył
    		 uderzyłam
    +(e)m uderzyła
    		 uderzyłom
    +(e)m uderzyło
    		 uderzyliśmy
    +(e)śmy uderzyli
    		 uderzyłyśmy
    +(e)śmy uderzyły
    2 os. uderzyłeś
    +(e)ś uderzył
    		 uderzyłaś
    +(e)ś uderzyła
    		 uderzyłoś
    +(e)ś uderzyło
    		 uderzyliście
    +(e)ście uderzyli
    		 uderzyłyście
    +(e)ście uderzyły
    3 os. uderzył
    		 uderzyła
    		 uderzyło
    		 uderzyli
    		 uderzyły

    bezosobnik: uderzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uderzmy
    2 os. uderz
    		 uderzcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uderzyłbym
    bym uderzył
    		 uderzyłabym
    bym uderzyła
    		 uderzyłobym
    bym uderzyło
    		 uderzylibyśmy
    byśmy uderzyli
    		 uderzyłybyśmy
    byśmy uderzyły
    2 os. uderzyłbyś
    byś uderzył
    		 uderzyłabyś
    byś uderzyła
    		 uderzyłobyś
    byś uderzyło
    		 uderzylibyście
    byście uderzyli
    		 uderzyłybyście
    byście uderzyły
    3 os. uderzyłby
    by uderzył
    		 uderzyłaby
    by uderzyła
    		 uderzyłoby
    by uderzyło
    		 uderzyliby
    by uderzyli
    		 uderzyłyby
    by uderzyły

    bezosobnik: uderzono by

    bezokolicznik: uderzyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

    gerundium: uderzenie

    odpowiednik aspektowy: uderzać

  • Pochodzenie

    psł. *udъriti 'uderzyć'

    Z przedrostkiem *u-od psł. czasownika *dъriti (z nieregularnym rozwojem e < ъ [w pozycji słabej])