władza ludowa

Kilka razy trzeba nam było stawać przed obliczem bardzo ważnego urzędnika, który nas pytał i rozpytywał, a my odpowiadaliśmy, powtarzając te same słowa. Wreszcie pewnego dnia, gdy jedno z takich spotkań miało się ku końcowi, popatrzył na nas i powiedział: „Dostaniecie paszporty. W końcu zrobicie w ten sposób Polsce Ludowej dobrą reklamę”. Nie wiedzieliśmy, czy mówi serio czy żartuje. Jednak po kilku dniach mieliśmy w rękach upragnione paszporty. Władza ludowa nas nie okłamała. Nawet otrzymaliśmy od niej życzenia na drogę.

źródło: NKJP: Elwira Kucharska: Siła przyciągania, czyli polskie losy, 2008

Jako dziecko chciał być oczywiście strażakiem, potem nauczycielem. Niestety, władza ludowa, w ramach zemsty za opozycyjną działalność ojca, nie pozwoliła mu ukończyć wymarzonych studiów.

źródło: NKJP: Dlaczego?, 2009-08-18

Władza ludowa nie podjęła rozmowy z Tarnowskim, uważając, że tematu nie ma, bo zbiory należą do państwa i żaden hrabia nie ma prawa nimi rozporządzać. - Ojciec stracił wszelką nadzieję na scalenie zbiorów w 1976 r. po 25-letniej korespondencji z polskimi władzami.

źródło: NKJP: Jagienka Wilczak, Hrabia odbiera srebra, Polityka, 2004-01-17

Bohdan już projektował pierwsze osiedla. Miały być przytulne, wygodne. Wyszły mu domki ze spadzistymi dachami. - Że co to jest? Spadzisty dach jako symbol nowoczesności? - wkurzała się władza ludowa. - To domy wiejskie, nie miejskie! Miejskich chcemy! Z dachami jak stół równymi. I żeby nam to tęsknoty żadnej nie wyrażało!

źródło: NKJP: Renata Radłowska: Nowohucka telenowela, 2008

Studenci i pracownicy wykazywali się wielokrotnie odwagą i wystawiali władze ludowe na próbę, np. tak zapalając światła w wysokich akademikach, że tworzyły one ogromny krzyż.

źródło: NKJP: Darek Dobek: Stan wojenny w oczach rektorów, Manko, 2009-01-11