dziecko szczęścia
-
osoba, który stale ma szczęście i powodzenie w życiu i wszystko się jej dobrze układa
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- prawdziwe; przysłowiowe dziecko szczęścia
- (nie) uważać się za dziecko szczęścia
-
O Stanisławie Grocholskim mówią, że jest dzieckiem szczęścia - wszystko mu się udaje. Jak przed żniwami kupił suszarnię do zbóż, to lato było mokre. Gdy cukrownia zamiast gotówki za dostarczone buraki zaproponowała mu cukier, to zaraz ceny cukru poszły w górę.
źródło: NKJP: Krystyna Naszkowska: Gazeta Wyborcza, 1995-06-28
Pan Rupikowski to prawdziwe dziecko szczęścia. Jemu się udaje wszystko załatwić, żeby nas pognębić. Nam nie udaje się nic - mówi rozgoryczony Koral.
źródło: NKJP: Wielki budowniczy, Dziennik Polski, 2000-03-10
Bartosz Opania wcale nie uważa się za dziecko szczęścia. Mówi, że w jednakowym stopniu zaznał profesjonalnego szczęścia i goryczy.
źródło: NKJP: M.Rutkowska: Tajemniczy Bartosz, Tygodnik Ciechanowski, 2002-05-09
Jestem szczęśliwa, jestem dzieckiem szczęścia, ale nie wolno myśleć, że tak będzie zawsze, trzeba się starać, pomagać szczęściu.
źródło: NKJP: Krystyna Janda: Moja Droga B., 2000
- Nie przesadzaj - mówił zwycięzca ciepłym, spokojnym głosem, takim właśnie, jakiego oczekuje się od tych, którzy są dziećmi szczęścia i którym wszystko przychodzi z łatwością - przecież nic się nie stało.
źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
n1, odmienny: dziecko