dziecko szczęścia

  • osoba, który stale ma szczęście i powodzenie w życiu i wszystko się jej dobrze układa
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

    • prawdziwe; przysłowiowe dziecko szczęścia
    • (nie) uważać się za dziecko szczęścia
  • O Stanisławie Grocholskim mówią, że jest dzieckiem szczęścia - wszystko mu się udaje. Jak przed żniwami kupił suszarnię do zbóż, to lato było mokre. Gdy cukrownia zamiast gotówki za dostarczone buraki zaproponowała mu cukier, to zaraz ceny cukru poszły w górę.

    źródło: NKJP: Krystyna Naszkowska: Gazeta Wyborcza, 1995-06-28

    Pan Rupikowski to prawdziwe dziecko szczęścia. Jemu się udaje wszystko załatwić, żeby nas pognębić. Nam nie udaje się nic - mówi rozgoryczony Koral.

    źródło: NKJP: Wielki budowniczy, Dziennik Polski, 2000-03-10

    Bartosz Opania wcale nie uważa się za dziecko szczęścia. Mówi, że w jednakowym stopniu zaznał profesjonalnego szczęścia i goryczy.

    źródło: NKJP: M.Rutkowska: Tajemniczy Bartosz, Tygodnik Ciechanowski, 2002-05-09

    Jestem szczęśliwa, jestem dzieckiem szczęścia, ale nie wolno myśleć, że tak będzie zawsze, trzeba się starać, pomagać szczęściu.

    źródło: NKJP: Krystyna Janda: Moja Droga B., 2000

    - Nie przesadzaj - mówił zwycięzca ciepłym, spokojnym głosem, takim właśnie, jakiego oczekuje się od tych, którzy są dziećmi szczęścia i którym wszystko przychodzi z łatwością - przecież nic się nie stało.

    źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    n1, odmienny: dziecko
Data ostatniej modyfikacji: 13.01.2011