powrót - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

ponowne znalezienie się w jakiejś sytuacji lub stanie albo ponowne zaistnienie jakiejś sytuacji lub stanu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

niespodziewany, szybki powrót
powrót demokracji, monarchii
powrót do czasów czegoś, do dawnego zwyczaju, życia..., do korzeni, do normalnego życia, do zdrowia
grozi; nastąpił powrót
chcieć, doczekać się powrotu
oznaczać; (nie) wykluczać powrót

	Pahlawi nienawidzi islamu i chce powrotu monarchii w stylu zoroastryjskim. źródło: NKJP: Marek Kęskrawiec: Czwarty pożar Teheranu, 2010
	Czy kibice kobiecej siatkówki doczekają się powrotu Startu do dawnej świetności? źródło: NKJP: (MM): Środek tabeli celem Startu-Salamander, Express Ilustrowany, 2003-10-16
	Bolesna rehabilitacja nie zawsze gwarantuje powrót do całkowitej sprawności ruchowej i odzyskania zdrowia. źródło: NKJP: (JED): Natura kontra ból, Express Ilustrowany, 2002-06-21
	Zmiany znaczeń słów, powroty do znaczeń pierwotnych to są wszystko rzeczy mieszczące się w zwykłym językowym rytmie. źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Pobożne życzenia, Gazeta Wyborcza, 1993-08-13

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

+

powrót

+

KOGO/CZEGO + (do CZEGO)

Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego powrócić ; zob. wrócić