-
1.
ruch, który wykonuje się po to, żeby uniknąć czyjegoś uderzenia lub zderzenia się z kimś lub z czymś -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Sport
czynności związane ze sportem
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
ruch i spoczynek -
hiperonimy: ruch
-
- błyskawiczny, szybki; zgrabny, zręczny unik
- unik przed ciosem, przed kopnięciem; przed atakiem (przeciwnika)
- atak i unik, blok i unik
- robić, wykonać/wykonywać, zrobić unik
-
Początkowo podobało mu się to, że uczy się walczyć tak jak bohaterowie filmów akcji. Później zorientował się, iż w karate jest coś więcej niż uniki i szybkie ciosy ręką lub nogą.
źródło: NKJP: (PK): Karateka z domu kultury, Dziennik Polski, 2000-11-07
Stanęli naprzeciw siebie, bez rękawic. Aloch zamachnął się, Czortek zrobił unik i uderzył z prawej. Po walce.
źródło: NKJP: Marcin Pawłowski: Podarek od narodu zdobywców, Gazeta Wyborcza, 1993-01-26
[...] bez trudu wykonał unik w lewą i dźgnął z lewej w prawą, w locie, za łokieć. Nie mógł nie trafić.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003
Sandra wie, że nic nie powstrzymałoby jego furii, jeśliby omdlała i upadła... Lecz na szczęście jest zwinna i od dziecka nauczona robić unik przed ciosem [...].
źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
Pozwany, niezadowolony z werdyktu sądu, wyrwał barierkę z miejsca dla świadków i rzucił ją w kierunku sędziego, którego przed poważnymi obrażeniami uchronił tylko błyskawiczny unik.
źródło: NKJP: (KIS): Koniec „pogawędek” z więźniami, Dziennik Polski, 2000-03-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. unik
uniki
D. uniku
uników
C. unikowi
unikom
B. unik
uniki
N. unikiem
unikami
Ms. uniku
unikach
W. uniku
uniki
-
+ unik + (przed CZYM) -
Rzeczownik od przedrostkowego czasownika *unikać (< psł. *nikati 'chylić się, pochylać się'); zob. niknąć