sumiennie
-
z dużą starannością i odpowiedzialnością
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: pilnie
rzetelnie
skrupulatnie
solidnie
antonimy: niesumiennie
-
- bardzo, niezwykle sumiennie
- sumiennie przestrzegać czegoś, spełniać, wykonywać, wypełniać coś; płacić, pracować, przygotowywać, realizować, zbadać
-
Swoją pracę uważała za potrzebną i pożyteczną, a niebagatelne zarobki – za uzasadnione. Sumiennie płaciła od nich wysokie podatki i dziwiła się, kiedy urzędnicy ze śląskiego Nadprezydium Finansowego wzywali ją co jakiś czas na rozmowy wyjaśniające.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007
Elizer skamieniał z oburzenia i byłby porządnie wyłoił skórę niedbaluchowi, gdyby nie to, że Sur, ojciec, wykonał to już sumiennie.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
Kiedym sumienniej rozważył położenie grupy murzyńskiej, zaniepokoiłem się nie na żarty.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 1954
Poddałem się różnym zabiegom, masażom, brałem kąpiele. Starałem się jak najsumienniej wszystko wykonywać.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007
-
część mowy: przysłówek
stopień równy sumiennie
stopień wyższy sumienniej
-
Zob. sumienie