klucz - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

sposób działania lub myślenia, który może pomóc w zrozumieniu lub rozwiązaniu jakiegoś problemu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

wytwory działań intelektualnych człowieka

hiperonimy:

metoda

odpowiedni, określony, pewien, swoisty; kolejny klucz; klucz interpretacyjny
klucz do poprawy; do rozwiązania, do zrozumienia czegoś; do porozumienia, do powodzenia, do sukcesu, do zwycięstwa
w czymś tkwi klucz
coś stanowi klucz; znalezienie klucza
coś okazuje się, staje się kluczem do czegoś

	Należy tylko wpaść na właściwy trop i znaleźć odpowiedni klucz do zagadki. źródło: NKJP: Bilety na 'Mulholland Drive', Echo Dnia, 2007-08-23
	Kluczem do rozwiązania problemów związanych z negatywnym oddziaływaniem ruchu samochodowego jest przyjęcie zasad ekorozwoju, respektujących prawa przyrody. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 22.04.1994
	Dwa niedawne doniesienia budzą pewne nadzieje na znalezienie klucza do odporności przeciw HIV - podkreślił Fauci. źródło: NKJP: Sławomir Zagórski: Dlaczego nie ma szczepionki, Gazeta Wyborcza, 1995-10-17
	Po dzisiejszych przesłuchaniach stało się jasne, że osoba terapeuty i cała ta dziwaczna terapia mogą stanowić klucz do sprawy. źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Uwikłanie, 2007
	Książka ta dostarczyła badaczom zachodnim klucza interpretacyjnego dla oceny wątków populistycznych w doktrynach rosyjskich anarchistów. źródło: NKJP: Daniel Grinberg: Ruch anarchistyczny w Europie Zachodniej: 1870-1914, 1994

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

psł. *kľučь 'coś zakrzywionego'

Poszczególne znaczenia specjalistyczne są kalkami ang. key , fr. clef / clé , niem. Schlüssel .