-
1.a
górna część tułowia pomiędzy szyją a ręką -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe -
- lewe, prawe ramię; szerokie ramiona
- na ramionach kolegów
- kark i ramiona, plecy i ramiona, szyja i ramiona; dekolt i ramiona
- mięśnie ramion
- włosy do ramion
- z karabinem, z krzyżem na ramieniu; z plecakiem na ramionach
- długi do ramion
- ranny w ramię
- szeroki w ramionach
- dotknąć czyjegoś ramienia
- sięgający ramion
- zrzucić, zsunąć (futro, płaszcz, szal, ...) z ramion
- sięgający do ramion
- zaglądać komuś, zajrzeć komuś; przewiesić przez ramię; chwycić/chwytać kogoś, potrząsnąć kogoś, szarpać kogoś, złapać kogoś za ramię
- przerzucony przez ramię; postrzelony w ramię
- kłaść, położyć komuś dłoń, głowę, rękę na ramieniu; poczuć czyjś dotyk na ramieniu; klepać, pogłaskać, poklepywać kogoś po ramieniu
- na szerokość, na wysokość ramion
-
Włożył ciemne dresy (uniform prawdziwego rewolucjonisty), na ramię zawiesił dużą torbę otrzymaną w darze od pewnego klubu sportowego.
źródło: NKJP: W. Hagedorny: Nullak czyli sabat czarownic, Tygodnik Ciechanowski, 2002-09-21
W drugim wyjściu nasza kandydatka zaprezentuje się w stroju wieczorowym - czarnej, zwiewnej sukni odsłaniającej plecy i ramiona [...].
źródło: NKJP: (PSZ): Po góralsku i w bikini, Dziennik Polski, 2003-08-13
Na twoich zdjęciach szkolnych dziewczyny mają długie, proste włosy opadające na ramiona, luźne bluzki, golfy [...].
źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
Był słusznego wzrostu, szeroki w ramionach, dobrze zbudowany.
źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
Jeden po drugim nadchodzili koledzy, ostrożnie zdejmując z ramion plecaki.
źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach: wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1979
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ramię
ramiona
D. ramienia
ramion
C. ramieniu
ramionom
B. ramię
ramiona
N. ramieniem
ramionami
Ms. ramieniu
ramionach
W. ramię
ramiona
-
psł. *ormę, D. lp *ormene
Pierwotnie rzeczownik deklinacji *-o-tematowej: *ormo