-
2.
książk. cecha państw, instytucji lub osób polegająca na chęci uzyskania dla siebie jak najwięcej jakichś dóbr -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa -
synonimy: zachłanność
-
- zaborczość materialna, terytorialna; niemiecka, rosyjska; imperialna
- zaborczość sąsiadów; białych osadników; Ameryki; fiskusa
- agresja i zaborczość; chciwość i zaborczość; ekspansywność i zaborczość
- duch, postawa zaborczości
- skłonność do zaborczości
- bronić się przed zaborczością
-
Do zajęcia takiego stanowiska [...] skłania nas [...] znajomość wieków historii. Uczy nas ona, że zaborczość naszych sąsiadów jest zjawiskiem stałym, niezależnie od formy rządów w ich państwach.
źródło: NKJP: Karol Szurczak: Aleksander Kamiński jako wychowawca młodzieży w okresie okupacji, 1995
Pytanie tylko, w jakim stopniu wynika to ze stopniowego zmniejszania marż zysku, a w jakim z jego ukrywania przed zaborczością fiskusa.
źródło: NKJP: Miłosz Węglewski: Wrześniowe wyniki spółek giełdowych, Gazeta Wyborcza, 1997-10-22
Lepiej myślimy o sobie. 38 proc. wymienia pozytywne cechy Polaków (było 28) - szczerość i gościnność, a tylko 15 (było 22) - chciwość i zaborczość.
źródło: NKJP: CBOS, Gazeta Wyborcza, 1996-08-19
Koncentracja władzy w jednych rękach nie znajduje żadnego konkretnego uzasadnienia. Wynika to, moim zdaniem, z pewnej zaborczości i zarozumiałości. Uważam, że w Polsce można i trzeba poszerzać krąg osób, które mają kontakt z władzą, które mogą tę władzę wykonywać.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 31.07.1992
Życie wewnętrzne każdej z osobna jednostki ludzkiej koncentruje się wokół ciągle tego samego, właściwego tej jednostce problemu, będącego osią permanentnego dyskomfortu psychicznego. W wielu wypadkach problem ów ciągnie się w naszej duszy już od dzieciństwa (np. zaborczość materialna albo filozofia biedy jako wyznacznik własnego umiejscowienia w otaczającej rzeczywistości[...]).
źródło: NKJP: Andrzej Wasilewski: Karma - los człowieka, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zaborczość
zaborczości
D. zaborczości
zaborczości
C. zaborczości
zaborczościom
B. zaborczość
zaborczości
N. zaborczością
zaborczościami
Ms. zaborczości
zaborczościach
W. zaborczości
zaborczości
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ zaborczość + (KOGO/CZEGO) -
Zob. zaborczy