zachłannie

  • w sposób świadczący o tym, że ktoś chce czegoś więcej, niż potrzebuje
  • Często używane z dezaprobatą.

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • synonimy:  zaborczo
    • czytać, patrzyć, pić zachłannie
  • Jadł zachłannie jak wygłodzony psiak.

    źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

    Po papierosa sięga zdenerwowany inteligent. Krystyna Janda pali w „Człowieku z marmuru”, potem - jeszcze zachłanniej - w „Człowieku z żelaza”.

    źródło: NKJP: Lidia Ostałowska: Druga strefa, Gazeta Wyborcza, 1997-12-05

    Kłoska patrzyła na nią zachłannie.

    źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996

    Może teraz żyje jeszcze bardziej zachłannie, jeszcze więcej jeździ na nartach...

    źródło: NKJP: Bartłomiej Czekański: Każdy dzień to święto, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-02-18

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy zachłannie
    stopień wyższy zachłanniej
  • Zob.  zachłanny 

CHRONOLOGIZACJA:
1947, SJPDor
W SJPDor cytowane także z pism I. Fika (1904-1942). Nie udało się potwierdzić obecności wyrazu w SJPWar.
Data ostatniej modyfikacji: 01.07.2016