pokroić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

krojąc, podzielić na wiele małych części

[pokro-ić] lub [pokrojić]

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

hiperonimy:

podzielić

pokroić ananasa, awokado, banany, cytrynę, figi, jabłka, melona, migdały, morele, pokroić orzechy, pomarańczę, rodzynki, śliwki, winogrona; owoce; buraki, cukinię, czosnek, jarzyny, kapustę, koperek, marchew, ogórka, oliwki, paprykę, pieczarki, pomidory, pory, rzodkiewkę, selera, ziemniaki; warzywa, włoszczyznę; boczek, karpia, kaszankę, kiełbasę, kurczaka, mięso, parówki, pasztet, pieczeń, rybę, schab, słoninę, szynkę, śledzie, udziec, wędlinę, żeberka; bułkę, chałkę, chleb, ciasto, ser, sernik, tort; jajka; mozzarellę, oscypek; jedzenie; kawałek, kromki
pokroić nożem
pokroić na cząstki, na części, na ćwiartki, na kawałeczki, na kawałki, na kromki, na kwadraty, na ósemki, na plasterki, na plastry, na porcje, na prostokąty, na sześciany; na kotlety, na sałatkę; na talerzu, na talerzyku
pokroić w ćwiartki, w dzwonka, w kawałki, w kosteczkę, w kostkę, w kostki, w krążki, w kromeczki, w ósemki, w paseczki, w paski, w plasterki, w plastry, w półkrążki, w słupki, w talarki, w trójkąciki
pokroić cienko, drobniutko, drobno, grubo, nierówno, skośnie, wzdłuż
dać się, nie dawać się pokroić; można, trzeba pokroić
pokroić i doprawić, pokroić i podać, pokroić i posiekać, pokroić i posmarować, pokroić i usmażyć, pokroić i wymieszać, pokroić i zapakować, pokroić i zjeść; obrać i pokroić, odcedzić i pokroić, opłukać i pokroić, rozwałkować i pokroić, umyć i pokroić

	Była zachwycona, że tak szybko pokroiłem tego piekielnego kurczaka. źródło: Internet
	Jeżeli np. mamy do wyjaśnienia ułamki - zamiast dzielić koło na trzy części, pokrójmy z dzieckiem jabłko. źródło: NKJP: Gazeta Wyborcza, 1997-09-03
	Tort pokrojono w końcu na 1500 kawałków, które zjedli krakowianie wraz z przedstawicielami władz miasta i zaproszonymi gośćmi. źródło: NKJP: (SIE): Kraków - Dwa rekordy i jubileusz, Dziennik Polski, 2003-05-19
	To wspaniałe, jeść świeżą bułkę z wilgotną szynką pokrojoną w cienkie plastry i popijać ją mlekiem. źródło: KJ PWN: Marek Bukowski: Wysłannik szatana, 1999
	Jeszcze gorące pokroiłam ostrym nożem na kwadraty i mam przepyszne kwadratowe pieguski. źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokroiłem +(e)m pokroił	pokroiłam +(e)m pokroiła	pokroiłom +(e)m pokroiło	pokroiliśmy +(e)śmy pokroili	pokroiłyśmy +(e)śmy pokroiły
2 os.	pokroiłeś +(e)ś pokroił	pokroiłaś +(e)ś pokroiła	pokroiłoś +(e)ś pokroiło	pokroiliście +(e)ście pokroili	pokroiłyście +(e)ście pokroiły
3 os.	pokroił	pokroiła	pokroiło	pokroili	pokroiły

bezosobnik: pokrojono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pokrójmy
2 os.	pokrój	pokrójcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokroiłbym bym pokroił	pokroiłabym bym pokroiła	pokroiłobym bym pokroiło	pokroilibyśmy byśmy pokroili	pokroiłybyśmy byśmy pokroiły
2 os.	pokroiłbyś byś pokroił	pokroiłabyś byś pokroiła	pokroiłobyś byś pokroiło	pokroilibyście byście pokroili	pokroiłybyście byście pokroiły
3 os.	pokroiłby by pokroił	pokroiłaby by pokroiła	pokroiłoby by pokroiło	pokroiliby by pokroili	pokroiłyby by pokroiły

bezosobnik: pokrojono by

bezokolicznik: pokroić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pokroiwszy

gerundium: pokrojenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pokrojony

+

pokroić

+

CO + (na + CO | w + CO) + (CZYM)

Zob. kroić