pokroić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. zadać rany ostrym przedmiotem

[pokro-ić] lub [pokrojić]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

pociąć

Odessa nie jest miastem bezpiecznym; od czasu do czasu płonie jakiś sklep lub znajduje się kogoś z pokrojonym brzuchem.

źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Gazeta Wyborcza, 1993-07-09

Żaden działacz narodowy nie został przez socjalistów pokrojony nożami [...].

źródło: NKJP: Jan Tomasz Lipski: Gazeta Wyborcza, 1998-12-05

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokroiłem +(e)m pokroił	pokroiłam +(e)m pokroiła	pokroiłom +(e)m pokroiło	pokroiliśmy +(e)śmy pokroili	pokroiłyśmy +(e)śmy pokroiły
2 os.	pokroiłeś +(e)ś pokroił	pokroiłaś +(e)ś pokroiła	pokroiłoś +(e)ś pokroiło	pokroiliście +(e)ście pokroili	pokroiłyście +(e)ście pokroiły
3 os.	pokroił	pokroiła	pokroiło	pokroili	pokroiły

bezosobnik: pokrojono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pokrójmy
2 os.	pokrój	pokrójcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokroiłbym bym pokroił	pokroiłabym bym pokroiła	pokroiłobym bym pokroiło	pokroilibyśmy byśmy pokroili	pokroiłybyśmy byśmy pokroiły
2 os.	pokroiłbyś byś pokroił	pokroiłabyś byś pokroiła	pokroiłobyś byś pokroiło	pokroilibyście byście pokroili	pokroiłybyście byście pokroiły
3 os.	pokroiłby by pokroił	pokroiłaby by pokroiła	pokroiłoby by pokroiło	pokroiliby by pokroili	pokroiłyby by pokroiły

bezosobnik: pokrojono by

bezokolicznik: pokroić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pokroiwszy

gerundium: pokrojenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pokrojony

tylko Rz osobowy

+

pokroić

+

KOGO | CO + (CZYM)

Zob. kroić