niefart
-
niepomyślny układ wydarzeń, w którego wyniku sprawy toczą się w sposób niekorzystny dla kogoś
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
Trzeba podkreślić, że obaj zachowali się dzielnie. - Tyle że dali się złapać! - warknął głośnik. - No tak, ale to zwykły przypadek i niefart.
źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001
[...] wierzono, że kto pierwszy wstanie od stołu, ten pierwszy umrze, a gospodyni, zanim usiadła, musiała postawić na stole wszystkie potrawy, jej zapominalstwo groziło całorocznym niefartem.
źródło: NKJP: Agnieszka Krzemińska: Ukryte pod choinką, Polityka, 2009-12-19
Autor największego eposu kultury europejskiej miał prawdziwy niefart , bo napisał „Iliadę” zanim jeszcze wymyślono prawa autorskie.
źródło: NKJP: Michał Foerster: Weekendowa Bezsensja: Książki nie do przeczytania, Esensja,2009-07-02
[...] poeta [...] opowiedział o niefartach, jakie go tego dnia spotkały: zgubionym (i cudownie odnalezionym) zegarku, przeoczonym błędzie ortograficznym w swym [...] tomiku... Momentalnie zawiązało się swoiste, oparte na obustronnym szacunku porozumienie, a wiersze nabrały nowej jakości.
źródło: NKJP: Piotr Kanikowski: Dzięki legendarnym artystom tworzy się legenda Fortu Legnica, Gazeta Wrocławska, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2, m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. niefart
niefarty
D. niefarta
niefartu
niefartów
C. niefartowi
niefartom
B. niefarta
niefart
niefarty
N. niefartem
niefartami
Ms. niefarcie
niefartach
W. niefarcie
niefarty
-
Od: fart