unieszkodliwić - Wielki słownik języka polskiego PAN

sprawić, że ktoś stał się nieszkodliwy i niegroźny lub że coś stało się nieszkodliwe i niegroźne

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

	Saperzy zniszczyli i unieszkodliwili kilkadziesiąt tysięcy min i niewypałów. źródło: NKJP: Warszawa, Przekrój, nr 771, 1960
	Dopiero wezwana na pomoc policja unieszkodliwiła furiata. źródło: NKJP: Wandal w szpitalu, Wieczór Wybrzeża, 2011
	W intencji twórców Gułag był narzędziem walki o ustrój radziecki. Miał unieszkodliwić jego przeciwników rzeczywistych i domniemanych. źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Gułag może wrócić, 2004-04-24
	U zdrowej osoby, gdy do organizmu wtargną wirusy albo bakterie, specjalne komórki dają sygnał układowi odpornościowemu do produkcji przeciwciał. One mają unieszkodliwić wroga. źródło: NKJP: Rafał Święcki: Zakichana pora, Słowo Polskie. Gazeta Wrocławska, 2005-06-02
	Mężczyzna został unieszkodliwiony jeszcze w trakcie lotu, a potem zatrzymany przez polską Straż Graniczną. źródło: NKJP: (PAP): Krótko, Dziennik Polski, 2008-03-25

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	unieszkodliwiłem +(e)m unieszkodliwił	unieszkodliwiłam +(e)m unieszkodliwiła	unieszkodliwiłom +(e)m unieszkodliwiło	unieszkodliwiliśmy +(e)śmy unieszkodliwili	unieszkodliwiłyśmy +(e)śmy unieszkodliwiły
2 os.	unieszkodliwiłeś +(e)ś unieszkodliwił	unieszkodliwiłaś +(e)ś unieszkodliwiła	unieszkodliwiłoś +(e)ś unieszkodliwiło	unieszkodliwiliście +(e)ście unieszkodliwili	unieszkodliwiłyście +(e)ście unieszkodliwiły
3 os.	unieszkodliwił	unieszkodliwiła	unieszkodliwiło	unieszkodliwili	unieszkodliwiły

bezosobnik: unieszkodliwiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		unieszkodliwmy
2 os.	unieszkodliw	unieszkodliwcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	unieszkodliwiłbym bym unieszkodliwił	unieszkodliwiłabym bym unieszkodliwiła	unieszkodliwiłobym bym unieszkodliwiło	unieszkodliwilibyśmy byśmy unieszkodliwili	unieszkodliwiłybyśmy byśmy unieszkodliwiły
2 os.	unieszkodliwiłbyś byś unieszkodliwił	unieszkodliwiłabyś byś unieszkodliwiła	unieszkodliwiłobyś byś unieszkodliwiło	unieszkodliwilibyście byście unieszkodliwili	unieszkodliwiłybyście byście unieszkodliwiły
3 os.	unieszkodliwiłby by unieszkodliwił	unieszkodliwiłaby by unieszkodliwiła	unieszkodliwiłoby by unieszkodliwiło	unieszkodliwiliby by unieszkodliwili	unieszkodliwiłyby by unieszkodliwiły

bezosobnik: unieszkodliwiono by

bezokolicznik: unieszkodliwić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: unieszkodliwiwszy

gerundium: unieszkodliwienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: unieszkodliwiony

odpowiednik aspektowy: unieszkodliwiać

+

unieszkodliwić

+

KOGO/CO

Od: szkoda I