smarkacz

Na każde pytanie odpowiadam i dlatego mnie tak dzieci lubią. A inni ludzie nie chcą z dziećmi rozmawiać: cicho siedź, smarkaczu, nie denerwuj mnie, głowa boli.

źródło: NKJP: Jolanta Krysowska: Sen mara, Gazeta Wyborcza, 1997-01-24

Ale Goli było trudno wytrzymać. W minutę później, otoczony gromadką młokosów - on zawsze miał kupę malców na swoje usługi - podsadzał jakiegoś smarkacza pod okno poczty. Wkrótce potem z dzikimi okrzykami rzucili się do drzwi.

źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

(...) bał się, najzwyczajniej się bał, jak smarkacz, który narozrabiawszy, drży przed ojcowskim pasem.

źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Małe kochanie, wielka miłość, 1997

Ojciec odwrócił głowę, mama pochyliła się nisko i tak trwała, a Danka pomyślała, że nie będzie płakać jak głupi smarkacz i utkwiła wzrok w oczach majora, który próbował opanować skurcz twarzy.

źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997