rozdrażnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wywołać u kogoś stan napięcia nerwowego i zwykle gniew lub złość

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

hiperonimy:

zdenerwować

rozdrażniła kogoś czyjaś arogancja, obecność, odpowiedź; rozdrażnił kogoś czyjś upór; widok czegoś
rozdrażnić naród, opinię publiczną, opozycję, społeczeństwo, wyborców; osy, psa, pszczoły, szerszenie, zwierzę
rozdrażnić bezczelnością, służalczością
bardzo, srodze rozdrażnić
rozdrażnić i wzburzyć, zirytować i rozdrażnić, zmęczyć i rozdrażnić

	Był niekłopotliwy, sympatyczny na swój sposób i niewiele rzeczy było w stanie go rozdrażnić. źródło: KJ PWN: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 1997
	Obecność każdej obcej osoby może zwierzęta łatwo rozdrażnić. źródło: KJ PWN: Karol Olgierd Borchardt: Szaman Morski, 1985
	Dochodzi do tego, że niezłomna dotychczas personalna wystraszona jego obłędem boi się go rozdrażnić książką spóźnień. źródło: KJ PWN: Joanna Chmielewska: Lesio, 1973
	Niektórzy pamiętnikarze relacjonują, że wiadomości, które docierały do Marszałka, miały na celu rozdrażnienie go, by w końcu zdecydował się dokonać przewrotu. źródło: NKJP: Z Sulejówka na Warszawę, Dziennik Polski - Magazyn, 2001-05-11
	Suchy, niecierpliwy świst: „Tadzik!” Może ojca rozdrażniło, że wojna za pasem, a syn łazi po drzewach? źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1997

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdrażniłem +(e)m rozdrażnił	rozdrażniłam +(e)m rozdrażniła	rozdrażniłom +(e)m rozdrażniło	rozdrażniliśmy +(e)śmy rozdrażnili	rozdrażniłyśmy +(e)śmy rozdrażniły
2 os.	rozdrażniłeś +(e)ś rozdrażnił	rozdrażniłaś +(e)ś rozdrażniła	rozdrażniłoś +(e)ś rozdrażniło	rozdrażniliście +(e)ście rozdrażnili	rozdrażniłyście +(e)ście rozdrażniły
3 os.	rozdrażnił	rozdrażniła	rozdrażniło	rozdrażnili	rozdrażniły

bezosobnik: rozdrażniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozdrażnijmy
2 os.	rozdrażnij	rozdrażnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdrażniłbym bym rozdrażnił	rozdrażniłabym bym rozdrażniła	rozdrażniłobym bym rozdrażniło	rozdrażnilibyśmy byśmy rozdrażnili	rozdrażniłybyśmy byśmy rozdrażniły
2 os.	rozdrażniłbyś byś rozdrażnił	rozdrażniłabyś byś rozdrażniła	rozdrażniłobyś byś rozdrażniło	rozdrażnilibyście byście rozdrażnili	rozdrażniłybyście byście rozdrażniły
3 os.	rozdrażniłby by rozdrażnił	rozdrażniłaby by rozdrażniła	rozdrażniłoby by rozdrażniło	rozdrażniliby by rozdrażnili	rozdrażniłyby by rozdrażniły

bezosobnik: rozdrażniono by

bezokolicznik: rozdrażnić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozdrażniwszy

gerundium: rozdrażnienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozdrażniony

	+	rozdrażnić	+	KOGO + (CZYM)
	+	rozdrażnić	+	KOGO + że + ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

Zob. drażnić