przypalić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spowodować częściowe zwęglenie się w wyniku nieumiejętnego gotowania, smażenia lub pieczenia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

kucharz przypalił coś; żona przypaliła coś
przypalić barszcz, bigos, golonkę, kaszę, kluski, mięsko, mleko, obiad, potrawę, risotto, wodę, ziemniaki, zupę, żeberka
przypalony chleb, cukier, tłuszcz; przypalona cebulka, jajecznica, pizza; przypalone ciastko, kartofle

	Czasami przypali zupę, czasami stłucze talerz z pomidorówką. źródło: NKJP: Fatalne zauroczenie, CKM, 2000
	[...] w Alpach możecie do woli obwiniać się o to, kto tydzień temu bardziej przypalił ziemniaki i dlaczego. źródło: NKJP: Ty i on, Cosmopolitan, 2000
	Arek raz przypalił żeberka i na obiad trzeba było zjeść chińską zupkę. źródło: NKJP: Tylko mamy brak..., Trybuna Śląska, 1998
	[...] smakowała jak rozwodniona kapusta podprawiona przypalonym chlebem. źródło: NKJP: Piotr Bikont: Jadłem w..., Dodatek do Gazety Wyborczej, 1992-10-30

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przypaliłem +(e)m przypalił	przypaliłam +(e)m przypaliła	przypaliłom +(e)m przypaliło	przypaliliśmy +(e)śmy przypalili	przypaliłyśmy +(e)śmy przypaliły
2 os.	przypaliłeś +(e)ś przypalił	przypaliłaś +(e)ś przypaliła	przypaliłoś +(e)ś przypaliło	przypaliliście +(e)ście przypalili	przypaliłyście +(e)ście przypaliły
3 os.	przypalił	przypaliła	przypaliło	przypalili	przypaliły

bezosobnik: przypalono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przypalmy
2 os.	przypal	przypalcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przypaliłbym bym przypalił	przypaliłabym bym przypaliła	przypaliłobym bym przypaliło	przypalilibyśmy byśmy przypalili	przypaliłybyśmy byśmy przypaliły
2 os.	przypaliłbyś byś przypalił	przypaliłabyś byś przypaliła	przypaliłobyś byś przypaliło	przypalilibyście byście przypalili	przypaliłybyście byście przypaliły
3 os.	przypaliłby by przypalił	przypaliłaby by przypaliła	przypaliłoby by przypaliło	przypaliliby by przypalili	przypaliłyby by przypaliły

bezosobnik: przypalono by

bezokolicznik: przypalić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przypaliwszy

gerundium: przypalenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przypalony

odpowiednik aspektowy: przypalać

+

przypalić

+

CO