zdenerwować - Wielki słownik języka polskiego PAN

wprawić kogoś w stan niepokoju lub rozdrażnienia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

ktoś/coś zadziałał/zadziałało na nerwy komuś

czyjaś opinia, postawa zdenerwowała; czyjeś gadanie, zachowanie, jakieś zdarzenie zdenerwowało; sąsiedzi zdenerwowali kogoś
zdenerwować klientów, ludzi, sąsiadów, władze
zdenerwować kogoś odmową, swoim zachowaniem, jakąś uwagą

	Niespodziewanie kilka dni później spółka ogłosiła, że chce podwyższyć kapitał, czym zdenerwowała nawet najwierniejszych akcjonariuszy. źródło: NKJP: Michał Kobosko: Elektrim i Bydgoska Fabryka Kabli, Gazeta Wyborcza, 1995-06-02
	Opóźnienie pociągu nie zdenerwowało go. źródło: NKJP: Maciej Malicki: OSTATNIA [sto czternaście opowiadań o tym samym], 2009
	[...] mam nadzieję, że nikogo nie zdenerwuję kolejnym postem na ten sam temat, ale sprawa pilna. źródło: NKJP: Internet
	Czytelników zdenerwowało także, że gazownia przysłała im jeszcze dodatkowe rachunki. źródło: NKJP: (vig): Jak płacić za gaz?, Dziennik Zachodni, 2003-02-11

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdenerwowałem +(e)m zdenerwował	zdenerwowałam +(e)m zdenerwowała	zdenerwowałom +(e)m zdenerwowało	zdenerwowaliśmy +(e)śmy zdenerwowali	zdenerwowałyśmy +(e)śmy zdenerwowały
2 os.	zdenerwowałeś +(e)ś zdenerwował	zdenerwowałaś +(e)ś zdenerwowała	zdenerwowałoś +(e)ś zdenerwowało	zdenerwowaliście +(e)ście zdenerwowali	zdenerwowałyście +(e)ście zdenerwowały
3 os.	zdenerwował	zdenerwowała	zdenerwowało	zdenerwowali	zdenerwowały

bezosobnik: zdenerwowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zdenerwujmy
2 os.	zdenerwuj	zdenerwujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdenerwowałbym bym zdenerwował	zdenerwowałabym bym zdenerwowała	zdenerwowałobym bym zdenerwowało	zdenerwowalibyśmy byśmy zdenerwowali	zdenerwowałybyśmy byśmy zdenerwowały
2 os.	zdenerwowałbyś byś zdenerwował	zdenerwowałabyś byś zdenerwowała	zdenerwowałobyś byś zdenerwowało	zdenerwowalibyście byście zdenerwowali	zdenerwowałybyście byście zdenerwowały
3 os.	zdenerwowałby by zdenerwował	zdenerwowałaby by zdenerwowała	zdenerwowałoby by zdenerwowało	zdenerwowaliby by zdenerwowali	zdenerwowałyby by zdenerwowały

bezosobnik: zdenerwowano by

bezokolicznik: zdenerwować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdenerwowawszy

gerundium: zdenerwowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zdenerwowany

odpowiednik aspektowy: denerwować

Od: denerwować