podpalać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

palić - wciągać i wydmuchiwać dym z zapalonego papierosa, cygara, fajki lub innych podobnych używek - w ukryciu, tak aby nikt nie zauważył

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

używki

Pewnego razu powracający z pracy na kopalni mój ojciec Henryk zobaczył, jak jego pociecha ukradkiem podpala papierosy.

źródło: NKJP: Sprzyja mi tutejszy klimat, Dziennik Polski, 2002-12-17

[...] w podstawówce połowa mojej klasy podpalała marihuanę na imprezach klasowych, mimo tego że jest to i było to nielegalne.

źródło: NKJP: Usenet, 2002-01-10

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podpalałem +(e)m podpalał	podpalałam +(e)m podpalała	podpalałom +(e)m podpalało	podpalaliśmy +(e)śmy podpalali	podpalałyśmy +(e)śmy podpalały
2 os.	podpalałeś +(e)ś podpalał	podpalałaś +(e)ś podpalała	podpalałoś +(e)ś podpalało	podpalaliście +(e)ście podpalali	podpalałyście +(e)ście podpalały
3 os.	podpalał	podpalała	podpalało	podpalali	podpalały

bezosobnik: podpalano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę podpalał będę podpalać	będę podpalała będę podpalać	będę podpalało będę podpalać	będziemy podpalali będziemy podpalać	będziemy podpalały będziemy podpalać
2 os.	będziesz podpalał będziesz podpalać	będziesz podpalała będziesz podpalać	będziesz podpalało będziesz podpalać	będziecie podpalali będziecie podpalać	będziecie podpalały będziecie podpalać
3 os.	będzie podpalał będzie podpalać	będzie podpalała będzie podpalać	będzie podpalało będzie podpalać	będą podpalali będą podpalać	będą podpalały będą podpalać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podpalajmy
2 os.	podpalaj	podpalajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podpalałbym bym podpalał	podpalałabym bym podpalała	podpalałobym bym podpalało	podpalalibyśmy byśmy podpalali	podpalałybyśmy byśmy podpalały
2 os.	podpalałbyś byś podpalał	podpalałabyś byś podpalała	podpalałobyś byś podpalało	podpalalibyście byście podpalali	podpalałybyście byście podpalały
3 os.	podpalałby by podpalał	podpalałaby by podpalała	podpalałoby by podpalało	podpalaliby by podpalali	podpalałyby by podpalały

bezosobnik: podpalano by

bezokolicznik: podpalać

imiesłów przysłówkowy współczesny: podpalając

gerundium: podpalanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: podpalający

imiesłów przymiotnikowy bierny: podpalany

Rz _osobowy

+

podpalać

+

CO

Zob. palić