architektura - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

sztuka projektowania, wznoszenia i artystycznego kształtowania zabudowy

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Budownictwo

	synonimy:	budownictwo
	hiperonimy:	sztuka

architektura antyczna, barokowa, gotycka, klasycystyczna, modernistyczna, renesansowa, romańska, secesyjna, starożytna, średniowieczna; europejska, polska, włoska; cerkiewna, kościelna, mieszkaniowa, obronna, ogrodowa, przemysłowa, sakralna; drewniana; miejska, wiejska; dawna, nowa, nowoczesna, współczesna, zabytkowa
architektura i budownictwo, architektura i konserwacja, architektura i urbanistyka; sztuka i architektura, zabytki i architektura
dzieje, historia; arcydzieło, zabytek; element, fragment architektury
tworzyć architekturę
interesować się, zajmować się architekturą

	Świątynia pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny i św. Jana Chrzciciela jest cennym zabytkiem wczesnobarokowej architektury sakralnej. źródło: NKJP: Spotkania w Wiśniczu, Dziennik Polski, 2002-08-12
	Architektura pod koniec XIX w. zaczęła zrywać z dotychczasowym eklektyzmem, z gmachami wznoszonymi w ciągu tego stulecia w stylu gotyckim, renesansowym czy barokowym, z tanimi upiększeniami o formach historycznych czy wyrabianymi z tanich materiałów zastępczych. źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1994
	Ten sławny swego czasu architekt galicyjski zapisał się w dziejach architektury jako prekursor polskiego neoromantyzmu, artysta konsekwentnie i harmonijnie łączący w swych projektach elementy secesji, neogotyku i neoromantyzmu. źródło: NKJP: Nazwiskiem uszlachcony, Dziennik Polski, 2001-06-28
	Filozoficzne podstawy architektury, urbanistyki i ekologii pojawiły się dopiero w Grecji. źródło: NKJP: Agnieszka Krzemińska: Idylla w willi, Polityka, 2009-01-17
	Pan Piotr [...] zawodowo zajmuje się architekturą od ukończenia studiów na Politechnice Krakowskiej. źródło: NKJP: Rynek stary, rynek nowy, Dziennik Polski, 2008-05-18

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lp

łac. architectūra