-
3.
czynnik stanowiący podstawę rozwoju czegoś -
ATEMATYCZNY
-
hiperonimy: czynnik
-
- potężna, ważna, wielka; dodatkowa, główna, podstawowa dźwignia; dźwignia finansowa, społeczna
- dźwignia gospodarki, handlu, oświaty, polityki, postępu, reklamy; rozwoju, wzrostu; antycypacji, nacisku; dźwignie władzy
- efekt, mechanizm, zasada; stopień, wskaźnik dźwigni
- stanowić dźwignię
- stać się dźwignią
-
Wiadomo już, że program nie sprawdził się jako dźwignia prywatyzacyjna.
źródło: NKJP: Paweł Wrabec: Na własnych błędach banki niewiele się nauczyły, Gazeta Wyborcza, 1995-06-29
W literaturze ekonomicznej nazywa się to efektem działania dźwigni finansowej (tzw. lewarowanie).
źródło: NKJP: Bogusław Pietrzak, Zbigniew Polański: System finansowy w Polsce, 1997
Wspólne pozostaje im uznanie rozumu i praw natury jako podstawy wiedzy, źródła moralności, dźwigni postępu ludzkiego.
źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968
Wiadomo, że egzaminy to potężna dźwignia mogąca ruszyć z posad bryłę oświaty, nie wiadomo jednak, w jakim kierunku.
źródło: NKJP: Krzysztof Konarzewski: O czym mówią egzaminy zewnętrzne, Studia Paedagogica I, 2008
Superhit na Palmową Niedzielę! – odparł, przekonany, że to w jego ręku spoczywa dźwignia zmiany biegów.
źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Ruchy, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dźwignia
dźwignie
D. dźwigni
dźwigni
C. dźwigni
dźwigniom
B. dźwignię
dźwignie
N. dźwignią
dźwigniami
Ms. dźwigni
dźwigniach
W. dźwignio
dźwignie
-
+ dźwignia + CZEGO -
Zob. dźwignąć