wysadzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zniszczyć coś lub zabić kogoś, detonując ładunek wybuchowy

Używane też w postaci rozszerzonej: ktoś wysadził w powietrze coś/kogoś.

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

przestępstwa

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

samobójca, saper, zamachowiec wysadził; hitlerowcy, komandosi, partyzanci, terroryści, żołnierze wysadzili
wysadzić czołg, budynek, bunkier, most, mur, pociąg, ruiny, samochód, samolot, ścianę, tamę, wiadukt, wieżowiec
wysadzić dynamitem, trotylem
zaminować i wysadzić

	Po trzech dniach przeprawa nie była już możliwa - Niemcy wysadzili most Poniatowskiego i walili w środek Wisły z ciężkich dział. źródło: NKJP: S. Żagiel: Polskie losy. Chłopak z „Parasola”, Tygodnik Ciechanowski, 2007-06-14
	W 1806 władze austriackie ze względów bezpieczeństwa wysadziły grożącą zawaleniem się część murów wraz z attyką. źródło: NKJP: Zamek w Kazimierzu Dolnym, www.wikipedia.org
	Siedmiu niedoszłych zamachowców trafiło w ręce agentów FBI. Aresztowani zamierzali wysadzić w powietrze Sears Tower, najbardziej znany drapacz chmur w Chicago. źródło: KWSJP: Oskar Maya: Chcieli wysadzić drapacz chmur, Super Express, 2006
	Niemal ośmiuset widzom, Rosji i światu ogłosili, że żądają zakończenia wojny w Republice Czeczeńskiej. W razie odmowy - wysadzą w powietrze siebie i zakładników. źródło: NKJP: Krystyna Kurczab-Redlich: Głową o mur Kremla, 2007
	Strażnicy wysadzili ładunkami dynamitu lód na skraju rzeki. źródło: KWSJP: Andrzej Czcibor-Piotrowski: Cud w Esfahanie, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wysadziłem +(e)m wysadził	wysadziłam +(e)m wysadziła	wysadziłom +(e)m wysadziło	wysadziliśmy +(e)śmy wysadzili	wysadziłyśmy +(e)śmy wysadziły
2 os.	wysadziłeś +(e)ś wysadził	wysadziłaś +(e)ś wysadziła	wysadziłoś +(e)ś wysadziło	wysadziliście +(e)ście wysadzili	wysadziłyście +(e)ście wysadziły
3 os.	wysadził	wysadziła	wysadziło	wysadzili	wysadziły

bezosobnik: wysadzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wysadźmy
2 os.	wysadź	wysadźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wysadziłbym bym wysadził	wysadziłabym bym wysadziła	wysadziłobym bym wysadziło	wysadzilibyśmy byśmy wysadzili	wysadziłybyśmy byśmy wysadziły
2 os.	wysadziłbyś byś wysadził	wysadziłabyś byś wysadziła	wysadziłobyś byś wysadziło	wysadzilibyście byście wysadzili	wysadziłybyście byście wysadziły
3 os.	wysadziłby by wysadził	wysadziłaby by wysadziła	wysadziłoby by wysadziło	wysadziliby by wysadzili	wysadziłyby by wysadziły

bezosobnik: wysadzono by

bezokolicznik: wysadzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wysadziwszy

gerundium: wysadzenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: wysadzony

odpowiednik aspektowy: wysadzać

Rz_osobowy

+

wysadzić

+

KOGO/CO + (CZYM)

ogsł. *vysaditi

Zob. sadzić