wysadzać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

niszczyć coś lub zabijać kogoś, detonując ładunek wybuchowy

Używane też w postaci rozszerzonej: ktoś wysadza w powietrze coś/kogoś .

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

przestępstwa

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

samobójca, saper, zamachowiec wysadza; hitlerowcy, komandosi, Niemcy, partyzanci, terroryści, żołnierze wysadzają
wysadzać czołg, budynek, bunkier, most, mur, pociąg, ruiny, samochód, samolot, ścianę, tamę, tory kolejowe, wiadukt, wieżowiec
wysadzać dynamitem, miną, trotylem
wysadzać w powietrze
zaminowywać i wysadzać

	Wycofując się, palili i wysadzali dom po domu, rwali jezdnie, burzyli kanały. źródło: KWSJP: Stefan Henel: Spotkania nad brzegami, 1952
	Chorwaci pogonili Serbów, Serbowie Chorwatów. Opuszczone domostwa metodycznie wysadzano w powietrze. źródło: KWSJP: Marcin Meller: Kraina wojny, rock'n'rolla i prawosławia, Polityka, 1995, nr 23
	W odwecie Palestyńczycy wysadzali w powietrze posterunki wojskowe. źródło: KWSJP: Robert Stefanicki, Wyjście z ziemi przeklętej, Ozon, 2005, nr 19
	Przeprowadzka odbyła się w lipcu 1915 roku, tuż przed opuszczeniem Warszawy przez Rosjan, którzy uciekli przed nadchodzącymi wojskami niemieckimi, wysadzając za sobą w powietrze owe mosty. źródło: KWSJP: Joanna Olczak-Ronikierowa: W ogrodzie pamięci, 2002
	Przeciw 40 000 Żydów używają artylerii, miotaczy ognia, bomb zapalających zrzucanych z samolotów. Wysadzają minami oporne bloki. Getto płonie. źródło: KWSJP: Joanna Olczak-Ronikierowa: W ogrodzie pamięci, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wysadzałem +(e)m wysadzał	wysadzałam +(e)m wysadzała	wysadzałom +(e)m wysadzało	wysadzaliśmy +(e)śmy wysadzali	wysadzałyśmy +(e)śmy wysadzały
2 os.	wysadzałeś +(e)ś wysadzał	wysadzałaś +(e)ś wysadzała	wysadzałoś +(e)ś wysadzało	wysadzaliście +(e)ście wysadzali	wysadzałyście +(e)ście wysadzały
3 os.	wysadzał	wysadzała	wysadzało	wysadzali	wysadzały

bezosobnik: wysadzano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wysadzał będę wysadzać	będę wysadzała będę wysadzać	będę wysadzało będę wysadzać	będziemy wysadzali będziemy wysadzać	będziemy wysadzały będziemy wysadzać
2 os.	będziesz wysadzał będziesz wysadzać	będziesz wysadzała będziesz wysadzać	będziesz wysadzało będziesz wysadzać	będziecie wysadzali będziecie wysadzać	będziecie wysadzały będziecie wysadzać
3 os.	będzie wysadzał będzie wysadzać	będzie wysadzała będzie wysadzać	będzie wysadzało będzie wysadzać	będą wysadzali będą wysadzać	będą wysadzały będą wysadzać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wysadzajmy
2 os.	wysadzaj	wysadzajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wysadzałbym bym wysadzał	wysadzałabym bym wysadzała	wysadzałobym bym wysadzało	wysadzalibyśmy byśmy wysadzali	wysadzałybyśmy byśmy wysadzały
2 os.	wysadzałbyś byś wysadzał	wysadzałabyś byś wysadzała	wysadzałobyś byś wysadzało	wysadzalibyście byście wysadzali	wysadzałybyście byście wysadzały
3 os.	wysadzałby by wysadzał	wysadzałaby by wysadzała	wysadzałoby by wysadzało	wysadzaliby by wysadzali	wysadzałyby by wysadzały

bezosobnik: wysadzano by

bezokolicznik: wysadzać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wysadzając

gerundium: wysadzanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wysadzający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wysadzany

odpowiednik aspektowy: wysadzić

Rz_osobowy

+

wysadzać

+

KOGO/CO + (CZYM)

Zob. sadzić