rujnować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

doprowadzać do upadku ekonomicznego

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Biznes

funkcjonowanie firm i przedsiębiorstw

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

synonimy:

niszczyć

rujnować biznes, budżet, finanse, firmę, gospodarkę, kraj, państwo, przedsiębiorstwa, rencistów, rynek, społeczeństwo
rujnować całkowicie, finansowo, świadomie

	- Taki market uszczupla liczbę naszych stanowisk pracy - mówią kupcy. - Rujnuje lokalne środowisko handlowców, a w konsekwencji obniża ich dochody i podatki spływające do kasy miejskiej. źródło: KWSJP: Andrzej Radajewski: Kupcy: inwestor złamał prawo, Głos Pomorza, 2006
	Zaślepiona na zyski, a ściślej: potrzeby budżetowe, prywatyzacja rujnuje zwykłego pracownika i jego rodzinę. źródło: KWSJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 12.03.2003
	Kryzys lat trzydziestych rujnował również Grecję, brak było pieniędzy na ratowanie portu. źródło: KWSJP: Jan Mar: Powrót do kolebki, 1976
	Jak alkoholik, który pije, choć to go zabije, zakupoholik - kupuje, choć to go rujnuje. Finansowo, rodzinnie, psychicznie. źródło: KWSJP: Agnieszka Niezgoda: Chorzy na fiubździu, Polityka, 2004
	Pod koniec 1998 roku firmy fonograficzne przeprowadziły w telewizji akcję informacyjną, skierowaną przeciwko piractwu płyt w Polsce. Wypowiadały się autorytety i gwiazdy, wzywając nas, byśmy nie kupowali tanich kompaktów od przekupniów na bazarach (przede wszystkim na warszawskim Stadionie Dziesięciolecia), bo to rujnuje polski show-biznes. źródło: KWSJP: Tomasz Raczek: Pies na telewizję, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rujnowałem +(e)m rujnował	rujnowałam +(e)m rujnowała	rujnowałom +(e)m rujnowało	rujnowaliśmy +(e)śmy rujnowali	rujnowałyśmy +(e)śmy rujnowały
2 os.	rujnowałeś +(e)ś rujnował	rujnowałaś +(e)ś rujnowała	rujnowałoś +(e)ś rujnowało	rujnowaliście +(e)ście rujnowali	rujnowałyście +(e)ście rujnowały
3 os.	rujnował	rujnowała	rujnowało	rujnowali	rujnowały

bezosobnik: rujnowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę rujnował będę rujnować	będę rujnowała będę rujnować	będę rujnowało będę rujnować	będziemy rujnowali będziemy rujnować	będziemy rujnowały będziemy rujnować
2 os.	będziesz rujnował będziesz rujnować	będziesz rujnowała będziesz rujnować	będziesz rujnowało będziesz rujnować	będziecie rujnowali będziecie rujnować	będziecie rujnowały będziecie rujnować
3 os.	będzie rujnował będzie rujnować	będzie rujnowała będzie rujnować	będzie rujnowało będzie rujnować	będą rujnowali będą rujnować	będą rujnowały będą rujnować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rujnujmy
2 os.	rujnuj	rujnujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rujnowałbym bym rujnował	rujnowałabym bym rujnowała	rujnowałobym bym rujnowało	rujnowalibyśmy byśmy rujnowali	rujnowałybyśmy byśmy rujnowały
2 os.	rujnowałbyś byś rujnował	rujnowałabyś byś rujnowała	rujnowałobyś byś rujnowało	rujnowalibyście byście rujnowali	rujnowałybyście byście rujnowały
3 os.	rujnowałby by rujnował	rujnowałaby by rujnowała	rujnowałoby by rujnowało	rujnowaliby by rujnowali	rujnowałyby by rujnowały

bezosobnik: rujnowano by

bezokolicznik: rujnować

imiesłów przysłówkowy współczesny: rujnując

gerundium: rujnowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rujnujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: rujnowany

odpowiednik aspektowy: zrujnować

+

rujnować

+

KOGO/CO

Od: ruina . Pierwotna grafia ruinować . Na wzór odrzeczownikowych czasowników niem. ruinieren, fr. ruiner 'niszczyć, burzyć, rujnować'.