rujnować - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

zakłócać jakiś ważny i potrzebny proces lub wartościową relację

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

niszczyć

	A my nie zbieramy frekwencji na rewolucję jakąś, nie mamy zamiaru rujnować władzy. źródło: KWSJP: Olgierd Lubelski: Czekałem na skruchę..., Detektyw, 1999, nr 5 (153)
	Jeżeli nawet generał Sikorski wiedział, iż zamierzenia wielkich sojuszniczek są na razie co najmniej niejasne, tej gorzkiej prawdy nie mógł od razu ujawniać narodowi, gdyż w ten sposób rujnowałby nadzieję i tym samym osłabiał wolę walki. źródło: KWSJP: Olgierd Terlecki: Władysław Sikorski, 1984
	W tej sprawie tyle już było krętactw, że kolejne niejasne zakulisowe przepychanki dramatycznie rujnują reputację polskiego rządu. źródło: NKJP: Paweł Tarnowski: Powszechny Zakład Ubezwłasnowolnionych, Polityka, 2000-11-18
	Pani, czy nie widzisz, że rujnujesz moje dzieło życia? źródło: KWSJP: Sławomir Mrożek: Teatr 5 (Krawiec 1964), 1998
	[...] tworzący się z trudem polski etos pracy rujnuje wszechobecna w życiu publicznym korupcja. źródło: KWSJP: Maja Gawrońska, Milena Rachid Chehab: Będę robić nic, Ozon, 2005, nr 11

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rujnowałem +(e)m rujnował	rujnowałam +(e)m rujnowała	rujnowałom +(e)m rujnowało	rujnowaliśmy +(e)śmy rujnowali	rujnowałyśmy +(e)śmy rujnowały
2 os.	rujnowałeś +(e)ś rujnował	rujnowałaś +(e)ś rujnowała	rujnowałoś +(e)ś rujnowało	rujnowaliście +(e)ście rujnowali	rujnowałyście +(e)ście rujnowały
3 os.	rujnował	rujnowała	rujnowało	rujnowali	rujnowały

bezosobnik: rujnowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę rujnował będę rujnować	będę rujnowała będę rujnować	będę rujnowało będę rujnować	będziemy rujnowali będziemy rujnować	będziemy rujnowały będziemy rujnować
2 os.	będziesz rujnował będziesz rujnować	będziesz rujnowała będziesz rujnować	będziesz rujnowało będziesz rujnować	będziecie rujnowali będziecie rujnować	będziecie rujnowały będziecie rujnować
3 os.	będzie rujnował będzie rujnować	będzie rujnowała będzie rujnować	będzie rujnowało będzie rujnować	będą rujnowali będą rujnować	będą rujnowały będą rujnować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rujnujmy
2 os.	rujnuj	rujnujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rujnowałbym bym rujnował	rujnowałabym bym rujnowała	rujnowałobym bym rujnowało	rujnowalibyśmy byśmy rujnowali	rujnowałybyśmy byśmy rujnowały
2 os.	rujnowałbyś byś rujnował	rujnowałabyś byś rujnowała	rujnowałobyś byś rujnowało	rujnowalibyście byście rujnowali	rujnowałybyście byście rujnowały
3 os.	rujnowałby by rujnował	rujnowałaby by rujnowała	rujnowałoby by rujnowało	rujnowaliby by rujnowali	rujnowałyby by rujnowały

bezosobnik: rujnowano by

bezokolicznik: rujnować

imiesłów przysłówkowy współczesny: rujnując

gerundium: rujnowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rujnujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: rujnowany

odpowiednik aspektowy: zrujnować

+

rujnować

+

CO

Od: ruina . Pierwotna grafia ruinować . Na wzór odrzeczownikowych czasowników niem. ruinieren, fr. ruiner 'niszczyć, burzyć, rujnować'.