uczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

poznawać coś w takim stopniu, aby móc sprawnie wykorzystywać nabytą wiedzę lub umiejętność

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

synonimy:

kształcić się
opanowywać

dzieci uczą się
uczyć się anatomii, angielskiego, dobrych manier, dykcji, jakiegoś fachu, magii, murarstwa, pacierza, roli, rysunku, rytmiki, ślusarstwa, śpiewu, tańca, tekstu, jakiegoś zawodu, zachowania przy stole, zasad działania czegoś
uczyć się do egzaminu, do klasówki, do kolokwium, do matury
uczyć się na pamięć
uczyć się o historii miasta, o początkach świata, o powstaniach, o skutkach czegoś
uczyć się od bardziej doświadczonych, od lepszych, od najlepszych, od mistrzów; od dawna, od lat, od nowa
uczyć się u mistrza, u najlepszego nauczyciela (trenera...), u profesora
uczyć się w gimnazjum, w liceum, w podstawówce, w technikum, w szkole zawodowej
uczyć się długo, intensywnie, mozolnie
uczyć się chodzić, czytać, latać, mówić, obchodzić się czymś, pisać, pływać, stawiać litery, stawiać pierwsze kroki, śpiewać, tańczyć

	Śniło mu się, że ma piętnaście lat, spędza wakacje nad morzem i uczy się pływać pod wodą. źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010
	Na ferie zimowe pojechali kilkuosobową grupą do podmiejskiego domku Baśki, aby uczyć się do matury. źródło: NKJP: Hanna Samson: Pułapka na motyla, 2000
	Jako chłopiec [...] uczył się o rebelii, która pochłonęła Erdane podczas upadku wysokich rodów. źródło: NKJP: Klątwa Upiora Mgieł, Esensja, nr 01 (LIII), 2008
	Opowiadała o makijażach, strojach i krokach baletowych, których uczyła się u najlepszego poznańskiego profesora na specjalnych lekcjach w operze. źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
	Uczył się od niej angielskiego, żeby móc czytać w oryginale angielskich poetów. źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Lala, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uczyłem się +(e)m się uczył	uczyłam się +(e)m się uczyła	uczyłom się +(e)m się uczyło	uczyliśmy się +(e)śmy się uczyli	uczyłyśmy się +(e)śmy się uczyły
2 os.	uczyłeś się +(e)ś się uczył	uczyłaś się +(e)ś się uczyła	uczyłoś się +(e)ś się uczyło	uczyliście się +(e)ście się uczyli	uczyłyście się +(e)ście się uczyły
3 os.	uczył się	uczyła się	uczyło się	uczyli się	uczyły się

bezosobnik: uczono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się uczył będę się uczyć	będę się uczyła będę się uczyć	będę się uczyło będę się uczyć	będziemy się uczyli będziemy się uczyć	będziemy się uczyły będziemy się uczyć
2 os.	będziesz się uczył będziesz się uczyć	będziesz się uczyła będziesz się uczyć	będziesz się uczyło będziesz się uczyć	będziecie się uczyli będziecie się uczyć	będziecie się uczyły będziecie się uczyć
3 os.	będzie się uczył będzie się uczyć	będzie się uczyła będzie się uczyć	będzie się uczyło będzie się uczyć	będą się uczyli będą się uczyć	będą się uczyły będą się uczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uczmy się
2 os.	ucz się	uczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uczyłbym się bym się uczył	uczyłabym się bym się uczyła	uczyłobym się bym się uczyło	uczylibyśmy się byśmy się uczyli	uczyłybyśmy się byśmy się uczyły
2 os.	uczyłbyś się byś się uczył	uczyłabyś się byś się uczyła	uczyłobyś się byś się uczyło	uczylibyście się byście się uczyli	uczyłybyście się byście się uczyły
3 os.	uczyłby się by się uczył	uczyłaby się by się uczyła	uczyłoby się by się uczyło	uczyliby się by się uczyli	uczyłyby się by się uczyły

bezosobnik: uczono by się

bezokolicznik: uczyć się

imiesłów przysłówkowy współczesny: ucząc się

gerundium: uczenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: uczący się

odpowiednik aspektowy: nauczyć się

Zob. uczyć