-
2.
coś dręczącego i budzącego obawę, co stale powraca w myślach lub pojawia się we śnie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
- straszna, wieczna zmora; nocne, senne zmory
- zmora ciąży, dręczy, dusi; znika
- być, stawać się zmorą
-
[...] w Polsce wciąż bardzo trudno przychodziło oddzielenie seksu od prokreacji.[...] Zmora niechcianej ciąży wisiała nad kobietami.
źródło: NKJP: Ewa Winnicka: Od globulki do plasterka , Polityka, 2004-08-28
Teraz to on był jak matka, która sama układa dzieci do snu, zatroskana, by ich nie męczyły nocne zmory.
źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1996
Jedno jest pewne, sztuka origami wprowadzona do zajęć szkolnych, spowoduje, iż lekcje geometrii przestaną być zmorą dla wielu uczniów...
źródło: NKJP: A.Fidrysiak: Festiwal Nauki w Gimnazjum nr 3: Geometria wzbogacona o sztukę origami, Tygodnik Ciechanowski, 2004-06-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zmora
zmory
D. zmory
zmor
zmór
C. zmorze
zmorom
B. zmorę
zmory
N. zmorą
zmorami
Ms. zmorze
zmorach
W. zmoro
zmory
-
psł. *mora 'istota mityczna, zjawa dusząca ludzi w czasie snu'
Nagłosowe z- jest wtórne (od XVII w.); w pol. XVI-wiecznej (dziś także w gwarach) mora .