strumień - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

duże ilości płynącej, lejącej się cieczy

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

synonimy:

promień
struga

strumień mleka, oleju, płynu, wody, wódki; łez; strumienie alkoholu; deszczu, ulewy; krwi
puścić; regulować strumień czegoś
coś płynie szerokim strumieniem czegoś, coś płynie strumieniem/strumieniami, coś leje się strumieniami

	Kupimy tort o nazwie „Udana operacja”. Wypijemy strumień wódki. Zatańczymy sambę... źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Prowincja, 2002
	Na pokrętle regulującym strumień ciepłej wody zwisał zmięty kawałek materiału. źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004
	Do podstawionego naczynia spłynął najpierw strumień gorącego mleka, potem brązowe, niewielkie ilości kawy, na końcu skapnęły do powstałej na wierzchu burej piany czekoladowe kłaczki. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska; Piotr Pietucha: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003
	W momencie, kiedy otworzył drzwi, aby wysiąść z auta, ktoś ręką przyodzianą w rękawiczkę zasłonił mu oczy i przycisnął ponownie do siedzenia. Jednocześnie poczuł na czole strumień jakiegoś płynu, którym jeden ze sprawców chciał go obezwładnić. źródło: NKJP: Koperta z dolarami, Super Nowości nr 300, 1998

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

+

strumień

+

CZEGO

psł. *strumy, *strumene (B: *strumenь) 'to, co ciecze, płynie' > 'potok, ruczaj, struga'

Od pie. pierwiastka *sreu̯- 'płynąć, ciec' (z regularnym słowiańskim wstawnym -t-, por. struga ), z przyrostkiem *-men-.