-
osoba, która pracuje u kogoś, wykonując różne prace domowe i spełniając wszystkie polecenia swego pracodawcy
-
W odniesieniu do kobiet używa się wyrazu służąca .
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne
-
-
- młody, stary; czarny; dworski; dawny; wierny, zaufany służący
- służący papieża, pastora
- służący i kucharka; sługi i służące
- potrzebować służącego
- kazać coś służącemu
- mieć, odprawić służącego
- skinąć na służącego; zadzwonić po służącego
-
|
Z kuchni wynoszono na olbrzymich tacach mnóstwo szklaneczek z lemoniadą. Służący przyklękał podsuwając je siedzącym na murawie.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1994
|
|
Zawołał na służącego, żeby podał kawę.
źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1984
|
|
Wreszcie zabrali się do starego służącego Chopina, poczciwego Jana, który drażnił ich byle jakim drobiazgiem: a to że za długo w gong dzwonił na obiad, a to znowuż że się z kucharką kłócił, itd.
źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Dziedzictwo Chopina i szkice muzyczne, 2010
|
|
To nie Ferdynand Magellan, ale Juliusz Verne rozpalił głowy. W powieści z 1872 r. wyprawił dookoła świata - chodziło o honorowy zakład - angielskiego dżentelmena Fogga z wiernym służącym Passepartout i depczącym im po piętach policjantem Foksem.
źródło: NKJP: Jakub Kowalski: Szybciej zamknąć tę pętlę, Polityka, 2007-01-20
|
|
A przecież mogła za te pieniądze żyć jak pączek w maśle. Mogła mieć w każdej chwili choćby i dwie służące i kucharkę!
źródło: NKJP: Wieś na milionie, Dziennik Polski, 1998-07-17
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
służący
|
służący
|
ndepr |
służące
|
depr |
D. |
służącego
|
służących
|
|
C. |
służącemu
|
służącym
|
|
B. |
służącego
|
służących
|
|
N. |
służącym
|
służącymi
|
|
Ms. |
służącym
|
służących
|
|
W. |
służący
|
służący
|
ndepr |
służące
|
depr |
-
CHRONOLOGIZACJA:
SStp
SJPXVII
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 06.03.2011