służący
-
osoba, która pracuje u kogoś, wykonując różne prace domowe i spełniając wszystkie polecenia swego pracodawcy
-
W odniesieniu do kobiet używa się wyrazu służąca.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
synonimy: pachołek
sługa
służalec
służebny II
-
- młody, stary; czarny; dworski; dawny; wierny, zaufany służący
- służący papieża, pastora
- służący i kucharka; sługi i służące
- potrzebować służącego
- kazać coś służącemu
- mieć, odprawić służącego
- skinąć na służącego; zadzwonić po służącego
-
Z kuchni wynoszono na olbrzymich tacach mnóstwo szklaneczek z lemoniadą. Służący przyklękał podsuwając je siedzącym na murawie.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1994
Zawołał na służącego, żeby podał kawę.
źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1984
Wreszcie zabrali się do starego służącego Chopina, poczciwego Jana, który drażnił ich byle jakim drobiazgiem: a to że za długo w gong dzwonił na obiad, a to znowuż że się z kucharką kłócił, itd.
źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Dziedzictwo Chopina i szkice muzyczne, 2010
To nie Ferdynand Magellan, ale Juliusz Verne rozpalił głowy. W powieści z 1872 r. wyprawił dookoła świata - chodziło o honorowy zakład - angielskiego dżentelmena Fogga z wiernym służącym Passepartout i depczącym im po piętach policjantem Foksem.
źródło: NKJP: Jakub Kowalski: Szybciej zamknąć tę pętlę, Polityka, 2007-01-20
A przecież mogła za te pieniądze żyć jak pączek w maśle. Mogła mieć w każdej chwili choćby i dwie służące i kucharkę!
źródło: NKJP: Wieś na milionie, Dziennik Polski, 1998-07-17
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. służący
służący
ndepr służące
depr D. służącego
służących
C. służącemu
służącym
B. służącego
służących
N. służącym
służącymi
Ms. służącym
służących
W. służący
służący
ndepr służące
depr -