-
1.
stan psychiczny osoby objawiający się przesadną reakcją uczuciową, która pojawia się w sytuacji dla tej osoby trudnej -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
- lekka; wielka; narastająca histeria
- atak, wybuch; stan; nutka histerii; bez cienia, na granicy histerii
- powód; skłonność do histerii
- bliski; pełen histerii
- graniczący z histerią
- dostać histerii
- ulegać histerii
- robić, wywołać; urządzić/urządzać histerię
- doprowadzić/doprowadzać do histerii
- wpaść/wpadać w histerię
-
Gdy szedłem z córeczką, dostała histerii. Rzuciła się na ziemię i wywijała nogami.
źródło: NKJP: Jerzy Trammer: Miniatury polskie, Gazeta Wyborcza, 1994-02-18
Gdzie się podziali rodzice? Dlaczego go nie obudzili? Poczuł narastającą histerię. Z trudem ją opanował. Wyskoczył spod kołdry i pobiegł do kuchni.
źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008
Krew ze skaleczenia dopływała już do kostki. [...] Wpadłem w histerię, pobiegłem do najbliższego domu, poprosiłem o bandaż, płakałem.
źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Izrael już nie frunie, 2006
- Kiedy z nią jeździłem samochodem, ciągle urządzała histerie, żebym przypadkiem nie przejechał jakiegoś stworzenia, psa, kota... jej miłość do zwierząt była aż nienormalna [...].
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Miłośnica, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. histeria
histerie
D. histerii
histerii
neut histeryj
char C. histerii
histeriom
B. histerię
histerie
N. histerią
histeriami
Ms. histerii
histeriach
W. histerio
histerie
-
internac.
ang. hysteria
fr. hystérie
niem. Hysterie
Od: gr. hystéra 'macica' (napady histerii początkowo przypisywano wyłącznie kobietom jako objaw rzekomych nieprawidłowości w funkcjonowaniu macicy).