rzucić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

skoczyć lub upaść tak, aby się znaleźć w określonym miejscu

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	synonimy:	skoczyć
	hiperonimy:	położyć się

	Wszystko ponad moje siły. Ponad siły. W końcu albo zwariuję, albo rzucę się pod pociąg w metrze. źródło: NKJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002
	Najmłodszy, z którym do tej pory nie było żadnych problemów, rzucił się na podłogę, zanosząc się od płaczu. źródło: NKJP: Alina Dziewięcka, Zbigniew Barciński: Kiedy dzieci zachowują się... nie tak, jakbyśmy tego chcieli, 2009
	Basine nie miała sił, żeby się rozpakować. Podeszła tylko do okna i spojrzała na rozciągający się w dole Central Park, po czym w ubraniu rzuciła się na łóżko i zasnęła kamiennym snem. źródło: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
	Pułkownik Ring rzucił się na ziemię i chwycił pistolet. źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967
	[...] oto Niwiński odwrócił się twarzą do przybysza, chwilę obaj stali naprzeciw siebie i nagle rzucili się sobie w ramiona. Ściskali się serdecznie. źródło: KWSJP: Jerzy Janicki: Polskie drogi, 1977

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rzuciłem się +(e)m się rzucił	rzuciłam się +(e)m się rzuciła	rzuciłom się +(e)m się rzuciło	rzuciliśmy się +(e)śmy się rzucili	rzuciłyśmy się +(e)śmy się rzuciły
2 os.	rzuciłeś się +(e)ś się rzucił	rzuciłaś się +(e)ś się rzuciła	rzuciłoś się +(e)ś się rzuciło	rzuciliście się +(e)ście się rzucili	rzuciłyście się +(e)ście się rzuciły
3 os.	rzucił się	rzuciła się	rzuciło się	rzucili się	rzuciły się

bezosobnik: rzucono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rzućmy się
2 os.	rzuć się	rzućcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rzuciłbym się bym się rzucił	rzuciłabym się bym się rzuciła	rzuciłobym się bym się rzuciło	rzucilibyśmy się byśmy się rzucili	rzuciłybyśmy się byśmy się rzuciły
2 os.	rzuciłbyś się byś się rzucił	rzuciłabyś się byś się rzuciła	rzuciłobyś się byś się rzuciło	rzucilibyście się byście się rzucili	rzuciłybyście się byście się rzuciły
3 os.	rzuciłby się by się rzucił	rzuciłaby się by się rzuciła	rzuciłoby się by się rzuciło	rzuciliby się by się rzucili	rzuciłyby się by się rzuciły

bezosobnik: rzucono by się

bezokolicznik: rzucić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rzuciwszy się

gerundium: rzucenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: rzucać się

Rz_osobowy	+	rzucić się	+	na CO
Rz_osobowy	+	rzucić się	+	(DOKĄD) + (SKĄD)