religijny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.d

składający się z wyznawców jakiejś religii

Używane w nazwach własnych, np. Centrum Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach , Związek Religijny Wyznania Mojżeszowego .

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

religijny ruch (reformatorski); religijna prawica; religijne organizacje; związek religijny; wspólnota religijna; grupy, sekty religijne
religijny i społeczny, religijny i wyznaniowy

	Udział człowieka we wspólnocie religijnej niesie ze sobą obowiązki. Ich opis zawarty jest między innymi właśnie w przykazaniach kościelnych. źródło: NKJP: Tadeusz Bartoś: Wolność, równość, katolicyzm, 2007
	Bush zebrał w Wirginii 53 procent głosów, głównie republikańskich konserwatystów i religijnej prawicy. źródło: NKJP: Bliżej nominacji, Dziennik Polski - Świat, 2000-03-02
	Z sektami religijnymi państwo polskie powinno zdecydowanie i skutecznie walczyć. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 16.07.1998
	Kościół scjentologiczny budzi kontrowersje ze względu na terror psychiczny wobec swych członków. W USA dopiero kilka lat temu uznano go za związek religijny, co daje mu szereg przywilejów. źródło: NKJP: Piotr Cegielski: Uznają ich za organizację gospodarczą lansującą totalitaryzm,Gazeta Wyborcza, 1997-10-28

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Od: religia