egzystować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. żyć w warunkach lub okolicznościach, które są określone następującym przysłówkiem lub wyrażeniem przyimkowym

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

synonimy:

żyć

	Egzystujemy z mężem i 16-letnią córką w bardzo trudnych warunkach. źródło: NKJP: Ewa Kopańka: Bydlęce mieszkania, Tygodnik Podhalański, nr 31, 1999
	Tylko dzięki tej stołówce egzystuję – mówi pani Barbara. – Nikt mnie nie chce do pracy przyjąć, bo mam wadę wzroku. źródło: NKJP: Mariusz Pietrzyk: Wynocha na ulicę!, Trybuna Śląska, 2003-01-31
	W Polsce żyją dwa miliony osób, o których nie wiadomo, za co kupują chleb. Dalsze trzy miliony egzystują na granicy ubóstwa. źródło: NKJP: Ewa Winnicka: Niepomagalni, Polityka, 2009-04-25
	Pan Jerzy od czasu do czasu dostawał z ZAiKS-u pewne kwoty za tantiemy teatralne. Przypuszczam jednak, że nie były to sumy zbyt wysokie, tak aby mógł dzięki nim spokojnie egzystować. źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
	Zimę przetrwali, egzystując w domu z klepiskiem zamiast podłogi i dziurawym dachem. źródło: NKJP: Rafał Lorek: Zwyczajne silne kobiety…, Gazeta Krakowska, 2007-04-13

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	egzystowałem +(e)m egzystował	egzystowałam +(e)m egzystowała	egzystowałom +(e)m egzystowało	egzystowaliśmy +(e)śmy egzystowali	egzystowałyśmy +(e)śmy egzystowały
2 os.	egzystowałeś +(e)ś egzystował	egzystowałaś +(e)ś egzystowała	egzystowałoś +(e)ś egzystowało	egzystowaliście +(e)ście egzystowali	egzystowałyście +(e)ście egzystowały
3 os.	egzystował	egzystowała	egzystowało	egzystowali	egzystowały

bezosobnik: egzystowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę egzystował będę egzystować	będę egzystowała będę egzystować	będę egzystowało będę egzystować	będziemy egzystowali będziemy egzystować	będziemy egzystowały będziemy egzystować
2 os.	będziesz egzystował będziesz egzystować	będziesz egzystowała będziesz egzystować	będziesz egzystowało będziesz egzystować	będziecie egzystowali będziecie egzystować	będziecie egzystowały będziecie egzystować
3 os.	będzie egzystował będzie egzystować	będzie egzystowała będzie egzystować	będzie egzystowało będzie egzystować	będą egzystowali będą egzystować	będą egzystowały będą egzystować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		egzystujmy
2 os.	egzystuj	egzystujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	egzystowałbym bym egzystował	egzystowałabym bym egzystowała	egzystowałobym bym egzystowało	egzystowalibyśmy byśmy egzystowali	egzystowałybyśmy byśmy egzystowały
2 os.	egzystowałbyś byś egzystował	egzystowałabyś byś egzystowała	egzystowałobyś byś egzystowało	egzystowalibyście byście egzystowali	egzystowałybyście byście egzystowały
3 os.	egzystowałby by egzystował	egzystowałaby by egzystowała	egzystowałoby by egzystowało	egzystowaliby by egzystowali	egzystowałyby by egzystowały

bezosobnik: egzystowano by

bezokolicznik: egzystować

imiesłów przysłówkowy współczesny: egzystując

gerundium: egzystowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: egzystujący

+

egzystować

+

(JAK)

łac. ex(s)istere 'wystąpić, zjawić się; istnieć'