czarnuch

W sierpniu do Gdańska z kaliningradzkiego seminarium przyjechał Kenijczyk. [...] Ludzie traktowali go jak jakiegoś ufoludka, tylko dlatego, że miał inny kolor skóry. Wytykali go palcami, wyzywali od czarnuchów, bambusów i innych.

źródło: NKJP: Dorota Abramowicz, Marcin Dybuk: Polak nie lubi innych, Wieczór Wybrzeża, 1999-09-29

Hendrix był akceptowany, bo miał u swojego boku dwóch białych chłopaków. Natomiast dziesięciu czarnuchów było nie do przyjęcia [...].

źródło: NKJP: Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński: Sto płyt, które wstrząsnęły światem: kronika czasów popkultury, 2000

[...] nie potrafił oderwać wzroku od tańczących Murzynów, znowu pewny, że wszyscy głównie na nich patrzą, że wszyscy patrzą głównie na niego. Na jego czarną skórę [...]. - Co jak co, ale tańczyć to oni umieją, te czarnuchy!

źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Urwany ślad, 2001

Na przykład można sobie wyobrazić, że gdyby Stany Zjednoczone poniosły klęskę, powiedzmy w rozgrywce ze Związkiem Radzieckim, natychmiast rozpoczęłyby się niesnaski czy nawet walki, biali protestanci pochodzenia anglosaskiego zaczęliby zwalać winę na czarnuchów i Latynosów, zapewne nawet nie odróżniając poszczególnych narodowości, lecz wrzucając do wspólnego worka np. Meksykanów wraz z Portorykańczykami [...].

źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999