-
1.
napełnić się jakąś cieczą i powiększyć
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
czynności i stany fizjologiczne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
przyczyny, objawy i skutki chorób
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
stan skupienia, trwałość materii -
synonimy: napęcznieć
-
- wrzód nabrzmiał; rana, twarz nabrzmiała; mięśnie, powieki, usta, wargi, wymiona, żyły; owoce, pąki; chmury nabrzmiały
- nabrzmieć deszczem, łzami, krwią, mlekiem
- coś nabrzmiało na czole, na skroniach
-
Jej wargi nieznacznie nabrzmiały, są jakby bardziej czerwone.
źródło: KWSJP: Krzysztof Korona, Krystyna Zielińska: Do zakochania jeden krok, CKM, 2001, nr 5
Zamknięte powieki Flawiana nabrzmiały łzami.
źródło: KWSJP: Teodor Jeske-Choiński: Ostatni Rzymianie, 1958
W pierwszej chwili sparaliżowało go. Potem podniósł się, twarz nabrzmiała mu krwią.
źródło: KWSJP: Jerzy Bronisławski: Zanim przyjdą o świcie, 1969
Umilkł zmęczony, z wysiłku ciemne półkola nabrzmiały mu pod oczami.
źródło: KWSJP: Leon Kruczkowski: Szkice z piekła uczciwych, 1963
Ponad miejscem, które kiedyś było skronią, wystąpiły zygzakowate, białe żyłki mózgu. Reszta twarzy zapuchła i nabrzmiała od ukąszeń pszczół.
źródło: IPI PAN: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1995
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. nabrzmieję
nabrzmiejemy
2 os. nabrzmiejesz
nabrzmiejecie
3 os. nabrzmieje
nabrzmieją
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. nabrzmiałem
+(e)m nabrzmiał
nabrzmiałam
+(e)m nabrzmiała
nabrzmiałom
+(e)m nabrzmiało
nabrzmieliśmy
+(e)śmy nabrzmieli
nabrzmiałyśmy
+(e)śmy nabrzmiały
2 os. nabrzmiałeś
+(e)ś nabrzmiał
nabrzmiałaś
+(e)ś nabrzmiała
nabrzmiałoś
+(e)ś nabrzmiało
nabrzmieliście
+(e)ście nabrzmieli
nabrzmiałyście
+(e)ście nabrzmiały
3 os. nabrzmiał
nabrzmiała
nabrzmiało
nabrzmieli
nabrzmiały
bezosobnik: nabrzmiano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. nabrzmiejmy
2 os. nabrzmiej
nabrzmiejcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. nabrzmiałbym
bym nabrzmiał
nabrzmiałabym
bym nabrzmiała
nabrzmiałobym
bym nabrzmiało
nabrzmielibyśmy
byśmy nabrzmieli
nabrzmiałybyśmy
byśmy nabrzmiały
2 os. nabrzmiałbyś
byś nabrzmiał
nabrzmiałabyś
byś nabrzmiała
nabrzmiałobyś
byś nabrzmiało
nabrzmielibyście
byście nabrzmieli
nabrzmiałybyście
byście nabrzmiały
3 os. nabrzmiałby
by nabrzmiał
nabrzmiałaby
by nabrzmiała
nabrzmiałoby
by nabrzmiało
nabrzmieliby
by nabrzmieli
nabrzmiałyby
by nabrzmiały
bezosobnik: nabrzmiano by
bezokolicznik: nabrzmieć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: nabrzmiawszy
gerundium: nabrzmienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nabrzmienie
nabrzmienia
D. nabrzmienia
nabrzmień
C. nabrzmieniu
nabrzmieniom
B. nabrzmienie
nabrzmienia
N. nabrzmieniem
nabrzmieniami
Ms. nabrzmieniu
nabrzmieniach
W. nabrzmienie
nabrzmienia
odpowiednik aspektowy: nabrzmiewać
-
Rznieżywotny + nabrzmieć + (CZYM)Rznieżywotny + nabrzmieć + (od CZEGO) -
Czasownik z przedrostkiem na- od psł. dial. *brьněti 'pęcznieć, puchnąć, obrzmiewać', etymologicznie tożsamego z psł. *brьněti 'wydawać dźwięk, dźwięczeć, brzęczeć', przy czym rozwój znaczeniowy nastąpił od 'wydawać dźwięk' do 'pęcznieć'; zob. brzmieć