Jak korzystać ze słownika?

nabrzmieć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. konflikt

  • Definicja

    3.

    nasilić się, osiągając stan, który wymaga pilnego rozwiązania
  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    jakość i intensywność

  • Połączenia
    • problem nabrzmiał; sytuacja nabrzmiała
  • Cytaty

    Sytuacja nabrzmiała dostatecznie, by nie przeciągać jej bez przyczyn szczególnie ważnych.

    źródło: KWSJP: Stanisław Zalewski: Trędowaty, Polityka, 1980, nr 20

    Problem nabrzmiał przede wszystkim w następstwie nieprzychylnych komentarzy.

    źródło: KWSJP: Niepotrzebne niedomówienia, Euroregio Glacensis, 2001, nr 2

    Broń nuklearna znalazła się w rękach band terrorystów; rozbieżności między mocarstwami nabrzmiały do katastroficznych rozmiarów.

    źródło: KWSJP: Marcin Wolski: Enklawa. Neomatriarchat. Świnka, 1982

    Za kilka lat, kiedy ten problem dostatecznie nabrzmieje, doczekam się zapewne jakichś uchwał w tym zakresie.

    źródło: KWSJP: Jacek Izworski: Gwiezdne szczenię, 1986
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. nabrzmieję
    		 nabrzmiejemy
    2 os. nabrzmiejesz
    		 nabrzmiejecie
    3 os. nabrzmieje
    		 nabrzmieją

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. nabrzmiałem
    +(e)m nabrzmiał
    		 nabrzmiałam
    +(e)m nabrzmiała
    		 nabrzmiałom
    +(e)m nabrzmiało
    		 nabrzmieliśmy
    +(e)śmy nabrzmieli
    		 nabrzmiałyśmy
    +(e)śmy nabrzmiały
    2 os. nabrzmiałeś
    +(e)ś nabrzmiał
    		 nabrzmiałaś
    +(e)ś nabrzmiała
    		 nabrzmiałoś
    +(e)ś nabrzmiało
    		 nabrzmieliście
    +(e)ście nabrzmieli
    		 nabrzmiałyście
    +(e)ście nabrzmiały
    3 os. nabrzmiał
    		 nabrzmiała
    		 nabrzmiało
    		 nabrzmieli
    		 nabrzmiały

    bezosobnik: nabrzmiano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. nabrzmiejmy
    2 os. nabrzmiej
    		 nabrzmiejcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. nabrzmiałbym
    bym nabrzmiał
    		 nabrzmiałabym
    bym nabrzmiała
    		 nabrzmiałobym
    bym nabrzmiało
    		 nabrzmielibyśmy
    byśmy nabrzmieli
    		 nabrzmiałybyśmy
    byśmy nabrzmiały
    2 os. nabrzmiałbyś
    byś nabrzmiał
    		 nabrzmiałabyś
    byś nabrzmiała
    		 nabrzmiałobyś
    byś nabrzmiało
    		 nabrzmielibyście
    byście nabrzmieli
    		 nabrzmiałybyście
    byście nabrzmiały
    3 os. nabrzmiałby
    by nabrzmiał
    		 nabrzmiałaby
    by nabrzmiała
    		 nabrzmiałoby
    by nabrzmiało
    		 nabrzmieliby
    by nabrzmieli
    		 nabrzmiałyby
    by nabrzmiały

    bezosobnik: nabrzmiano by

    bezokolicznik: nabrzmieć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: nabrzmiawszy

    gerundium: nabrzmienie

    odpowiednik aspektowy: nabrzmiewać

  • Składnia
    Rznieżywotny + nabrzmieć + bez ograniczeń
  • Pochodzenie

    Czasownik z przedrostkiem na- od  psł. dial.  *brьněti 'pęcznieć, puchnąć, obrzmiewać', etymologicznie tożsamego z  psł.  *brьněti 'wydawać dźwięk, dźwięczeć, brzęczeć', przy czym rozwój znaczeniowy nastąpił od 'wydawać dźwięk' do 'pęcznieć'; zob.  brzmieć