wypalić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

działając ogniem lub wysoką temperaturą, zrobić znak lub dziurę na jakiejś powierzchni

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

temperatura i ogień

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

[...] na wyheblowanej tabliczce wypalili drutem napis: „Śp. Genowefa Świątkowa z Grodna”.

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978

Miał wypalone na ciele litery FR i obcięte wszystkie palce u rąk z wyjątkiem kciuków.

źródło: NKJP: Krzysztof Szymborski: Pamiętnik znad krawędzi, Polityka, 2008-04-05

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypaliłem +(e)m wypalił	wypaliłam +(e)m wypaliła	wypaliłom +(e)m wypaliło	wypaliliśmy +(e)śmy wypalili	wypaliłyśmy +(e)śmy wypaliły
2 os.	wypaliłeś +(e)ś wypalił	wypaliłaś +(e)ś wypaliła	wypaliłoś +(e)ś wypaliło	wypaliliście +(e)ście wypalili	wypaliłyście +(e)ście wypaliły
3 os.	wypalił	wypaliła	wypaliło	wypalili	wypaliły

bezosobnik: wypalono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wypalmy
2 os.	wypal	wypalcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypaliłbym bym wypalił	wypaliłabym bym wypaliła	wypaliłobym bym wypaliło	wypalilibyśmy byśmy wypalili	wypaliłybyśmy byśmy wypaliły
2 os.	wypaliłbyś byś wypalił	wypaliłabyś byś wypaliła	wypaliłobyś byś wypaliło	wypalilibyście byście wypalili	wypaliłybyście byście wypaliły
3 os.	wypaliłby by wypalił	wypaliłaby by wypaliła	wypaliłoby by wypaliło	wypaliliby by wypalili	wypaliłyby by wypaliły

bezosobnik: wypalono by

bezokolicznik: wypalić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypaliwszy

gerundium: wypalenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wypalony

odpowiednik aspektowy: wypalać

	+	wypalić	+	CO
	+	wypalić	+	(GDZIE)

Zob. palić