wypalić - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

oddać strzał z broni palnej

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

broń

synonimy:

wykopcić
wykropić
wystrzelić

	Napastnik wypalił śrutem z bardzo bliskiej odległości w twarz i piersi. źródło: NKJP: Jarosław Sidorowicz: Znów dubeltówka, Gazeta Wyborcza, 1993-10-26
	Moździerz wypalił pięć razy w krótkich odstępach czasu [...]. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008
	Dwukrotnie wypalili z karabinów, a następnie uzbrojeni w rewolwery, z boku dopadli napastników. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963
	Dwukrotnie wypaliwszy z działa, pułkownik Ahlberg spokojnie czekał na nieprzyjacielski sztab. źródło: NKJP: Magdalena Tulli: W czerwieni, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypaliłem +(e)m wypalił	wypaliłam +(e)m wypaliła	wypaliłom +(e)m wypaliło	wypaliliśmy +(e)śmy wypalili	wypaliłyśmy +(e)śmy wypaliły
2 os.	wypaliłeś +(e)ś wypalił	wypaliłaś +(e)ś wypaliła	wypaliłoś +(e)ś wypaliło	wypaliliście +(e)ście wypalili	wypaliłyście +(e)ście wypaliły
3 os.	wypalił	wypaliła	wypaliło	wypalili	wypaliły

bezosobnik: wypalono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wypalmy
2 os.	wypal	wypalcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypaliłbym bym wypalił	wypaliłabym bym wypaliła	wypaliłobym bym wypaliło	wypalilibyśmy byśmy wypalili	wypaliłybyśmy byśmy wypaliły
2 os.	wypaliłbyś byś wypalił	wypaliłabyś byś wypaliła	wypaliłobyś byś wypaliło	wypalilibyście byście wypalili	wypaliłybyście byście wypaliły
3 os.	wypaliłby by wypalił	wypaliłaby by wypaliła	wypaliłoby by wypaliło	wypaliliby by wypalili	wypaliłyby by wypaliły

bezosobnik: wypalono by

bezokolicznik: wypalić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypaliwszy

gerundium: wypalenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wypalać

+

wypalić

+

z CZEGO + (GDZIE)

Zob. palić